PHARMACEUTICAL LAW IN GREECE

The Greek authority competent to regulate medicine-related matters is the National Organization for Medicines (�EOF�), which is a Legal Entity of Public Law of the Ministry of Health and Social Solidarity.

EOF is assigned with the task of protecting Public Health against the circulation in Greece of:

• Pharmaceutical products for use in human or veterinary medicine;
• Medicated animal food and animal food additives;
• Foods for particular nutritional use and food supplements;
• Biocides;
• Medical devices;
• Cosmetics.

Commercial companies in Greece are divided into partnerships and incorporated firms.

Partnerships comprise General Partnerships (GP) and Limited Partnerships (LP).

Incorporated firms comprise the Companies Limited by Shares (Societes Anonymes or SA) and the Limited Liability Companies (LTD).

PARTNERS�?LIABILITY?

The major difference between partnerships and incorporated firms is that general partners are personally liable for the company�s debts with their personal property.

SHARE CAPITAL LIMITATIONS

There are no limitations as to the minimum capital of general and limited partnerships.

The minimum share capital required for companies limited by shares is �60,000.

With regard to Limited Liability Companies, such limit is currently �4,500.

FORMALITIES

General and limited partnerships are subject to very few formalities with regard to their establishment and operation.

Companies limited by shares on the other, are subject to a series of formalities:

• They are incorporated by means of a notarized deed;
• Their annual financial accounts are subject to publication formalities (i.e. the Balance Sheet, Profit and Loss Account and Allocation of Profits, prepared in accordance with the Greek General Accounting Plan, are published in the Government Gazette and in one political newspaper).
• Specific decisions of the BoD and the General Shareholders� Meetings e.g. on Company representation are subject to publication;
• The notice to a GM is published in the press (with specific exclusions).

COSTS

The establishment cost of general and limited partnerships is quite low.

For SAs and LTD, the incorporation cost is much higher.

The following apply to the incorporation of societes anonymes:

Capital Accumulation Tax, at 1% of the share capital and any share capital increase;

Notaries fees, at approx. 1.20% of the share capital.

TAX EXEMPTIONS IN CASE OF MERGER

1. 2166/1993 provides for a series of tax exemptions in case of merger of two anonymous societies. We indicatively mention that one of the major advantages provided in the law with respect to mergers is that the tax reserves of the company acquired formed in accordance with the development laws are not subject to taxation as at the time of the merger, provided that they are deferred to the reserves account of the new or acquiring company.

Moreover, Section 3 of L. 2166/93 provides explicitly that the contribution and transfer of the assets of the transforming companies, any actions or agreements pertaining to the contribution or transfer of assets, liabilities, rights or obligations, and any actions or agreements required for the transformation or incorporation of the new company, are exempt from all taxes, stamp duties or other State charges.

CYPRIAN COMPANIES

Cyprus is a member-state of the European Union. Companies seated in Cyprus are subject to a more favorable tax regime compared to those seated in Greece.

Greece and Cyprus have entered into a Double Taxation Convention, which renders taxation even more favorable for the companies seated in Cyprus.

In Greece, corporate governance was introduced at the beginning of the last decade, by law 3016/2002.

CODES OF ETHICS APPLICABLE TO THE PHARMACEUTICAL SECTOR?

The pharmaceutical sector is governed, among others, by the following codes of ethics:

The Code of Ethics of SFEE (Hellenic Association of Pharmaceutical Companies),regulating the promotion of prescribed medicines.

The EMEA Code of Ethics,?regulating the promotion of prescribed medicines.

CODES OF ETHICS APPLICABLE TO TELECOMMUNICATIONS

This sector is governed, among others, by the following codes of ethics:

Code of Ethics on the Provision of Electronic Communications Services to the Consumers.

Code of ethics on the provision of multi-media information.

Code of ethics on value added services offered through mobile phones and on the protection of minor users.

Ιδιωτικός υπάλληλος με μηναίο εισόδημα 1.100€ το μήνα. Έχει συνολικό χρέος 154.644,92€ εκ των οποίων θα καταβάλλει το ποσό των 78.177,6€. Η απόφαση καθορίζει τις βιοτικές της ανάγκες στα 800€ το μήνα και την δόση στα 300€ για 4 έτη και για την διάσωση της κύριας κατοικίας της θα καταβάλει 265,74€ το μήνα για 20 έτη τα οποία θα αρχίσουν μετά το πέρας των 4 ετών. Εξαιρεί της εκποίησης το 50% σε δύο αγροτεμάχια και την ψιλή κυριότητα σε μια υπόγειο οικεία 37,81 τ.μ. με θέση στάθμευσης.

 

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ

Αριθμός απόφασης 102/2016 ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Ελεάννα Πασσά, που ορίστηκε από την Πρόεδρο Πρωτοδικών Κορίνθου και από το Γραμματέα Ιωάννη Μπαρμπαρούση.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις …………………………….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της αιτούσας: ………του ……….., κατοίκου Κορίνθου, η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της …………………..
Των μετεχουσών στη δίκη πιστωτριών, οι οποίες κατέστησαν διάδικοι μετά τη νόμιμη κλήτευσή τους (άρθρα 5 παρ. 1 ν. 3869/2010 όπως ισχύει, σε συνδυασμό με άρθρο 748 παρ. 3 ΚΠολΔ), ήτοι: 1. Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «….. ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν παραστάθηκε στο δικαστήριο, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, 2. Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ …………………ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της …………………………….. και 3. Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ ….. Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν παραστάθηκε στο δικαστήριο, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η αιτούσα με την από ………………………….. αίτησή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του δικαστηρίου αυτού, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης (ΥΧ) …………../……………….. ζήτησε όσα αναφέρονται σ` αυτή.
Κατά την δικάσιμο που ορίστηκε και αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, η υπόθεση αυτή εκφωνήθηκε νόμιμα με τη σειρά του πινακίου και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις προτάσεις τους.
Από τις υπ’ αριθμ. …………………………… και ………………………… εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Κορίνθου……………, που προσκομίζει και επικαλείται η αιτούσα προκύπτει ότι αντίγραφο της υπό κρίση αίτησης, με πράξη προσδιορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην πρώτη και τρίτη των μετεχουσών πιστωτριών, οι τελευταίες όμως δεν εμφανίσθηκαν και η υπόθεση, αφού εκφωνήθηκε, συζητήθηκε σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι, κατ’ αρθρ 754 παρ. 2 του ΚΠολΔ, λόγω του ανακριτικού συστήματος, που διέπει τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας.

Από το συνδυασμό των διατάξεων των αρθ. 1 και 4 παρ. 1 ν.3869/10, προκύπτει ότι για το ορισμένο της αίτησης για την υπαγωγή στις ρυθμίσεις αυτού, αρκεί να αναφέρεται ότι ο οφειλέτης είναι φυσικό πρόσωπο στερούμενο πτωχευτικής ικανότητας, ότι κατέβαλε προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού, ο οποίος απέτυχε και ότι βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του. Ακόμη στην αίτηση πρέπει να περιέχεται ακριβής περιγραφή της οικογενειακής και περιουσιακής κατάστασης του οφειλέτη, κατάσταση όλων των πιστωτών και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και σχέδιο διευθέτησης των οφειλών. Τέλος απαιτείται ορισμένο αίτημα, που είναι αυτό της ρύθμισης των χρεών του οφειλέτη με σκοπό την απαλλαγή του, εφ’ όσον δε επιθυμεί να εξαιρεθεί η κύρια κατοικία του πρέπει να υποβάλλεται και σχετικό αίτημα (βλ. Κρητικός «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων », εκδ. 2010 σελ. 64 επ.), χωρίς να απαιτείται να αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους ο αιτών περιήλθε σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής του χρέους, η οικονομική κατάστασή του κατά το χρόνο αναλήψεως του χρέους και οι μεταβολές που επήλθαν κατά το χρόνο μετά την ανάληψη του χρέους, ούτε ότι με’τα οικονομικά μέσα που διέθετε κατά το χρόνο αναλήψεως του χρέους μπορούσε να το εξυπηρετήσει, καθ’ όσον τα ως άνω στοιχεία αποτελούν αντικείμενο απόδειξης, στο πλαίσιο και του ανακριτικού συστήματος που εφαρμόζεται στην προκειμένη διαδικασία, κατά τις διατάξεις των άρθρων 744, 745 και 751 ΚΠολΔ (βλ. Βενιέρη – Κατσά «Εφαρμογή του Ν. 3869/2010» σελ. 132,137, Αθ. Κρητικό, «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων», δεύτερη έκδοση, σ. 106 και όλως ενδεικτικά ΕιρΛαρ 106/2011, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΕιρΠειρ 85/2011, ΕιρΙωαν 2/2011). Εξ άλλου, σύμφωνα με το άρθρο 236 σε συνδυασμό με τα άρθρα 744, 745 και 751 ΚΠολΔ, ο οφειλέτης μπορεί να διορθώσει ή να διευκρινίσει το δικόγραφό του επιτρέποντας την ίαση της ποσοτικής ή ποιοτικής αοριστίας, όχι όμως της νομικής, η οποία συντρέχει όταν ο οφειλέτης δεν αναφέρει στο δικόγραφο όσα στοιχεία επιβάλλει ο νόμος (αρθ. 1 και 4 παρ. 1 ν. 3869/10), κατά τα αμέσως προεκτεθέντα.

Με την κρινόμενη αίτησή της, όπως νομίμως διορθώθηκε, ως προς τη μεταβολή της οικογενειακής της κατάστασης και συμπληρώθηκε κατ’ άρθρο 745 ΚΠολΔ με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου ……………………. στο ακροατήριο του διικαστηρίου, των μεταβολών και συμπληρώσεων, νομίμως καταχωρηθεισών στα πρακτικά συνεδρίασης του παρόντος δικαστηρίου και περιεχομένων στις κατατεθειμένες επί της έδρας προτάσεις της, η αιτούσα επικαλούμενη έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών της προς τις πιστώτριες τράπεζες, που αναφέρονται στην περιεχόμενη στην αίτηση αναλυτική κατάσταση και κλήτευσε στη δίκη, αιτείται κατά τις διατάξεις του Ν.3869/2010 τη ρύθμιση αυτών (οφειλών) με την εξαίρεση της κύριας κατοικίας της, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υποβάλλει με σκοπό την απαλλαγή της από τα υπόλοιπα των χρεών της. Η δεύτερη παριστάμενη πιστώτρια τράπεζα, μέσω του πληρεξουσίου δικηγόρου της, ισχυρίζεται ότι η κρινόμενη αίτηση τυγχάνει αόριστη, διότι η αιτούσα δεν εξειδικεύει στο υπό κρίση δικόγραφο πώς περιήλθε σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμών, δεν επικαλείται τη συνδρομή εκτάκτων συνθηκών που την οδήγησαν στην αδυναμία εκπλήρωσης των υττοχρεώσεών της, δεν αποδεικνύει το κόστος διαβίωσης της, δεν αναφέρει ποια τα εισοδήματα και η οικονομική της κατάσταση όταν συνήψε τις ένδικες συμβάσεις και ποια σήμερα. Ο παραπάνω ισχυρισμός είναι απορριπτέος, καθ` ότι η έλλειψη των παραπάνω στοιχείων δεν καθιστά απορριπτέα ως απαράδεκτη την κρινόμενη αίτηση λόγω αοριστίας, δεδομένου προεχόντως του ανακριτικού συστήματος που ισχύει στη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας και του γεγονότος ότι οι αναφερόμενες από την πιστώτρια ελλείψεις, οι οποίες κατά τους ισχυρισμούς της οδηγούν σε αοριστία της κρινομένης αιτήσεως, αποτελούν ελλείψεις υπαρκτές μεν, αλλά λόγω της ιδιότητάς τους (ελλείψεις περί την περιγραφή των εισοδημάτων και εν γένει των οικονομικών μεγεθών της οφειλέτιδος), ανάγονται στην ποσοτική και την ποιοτική αοριστία της αιτήσεως και ως εκ τούτου αναδεικνύονται κατά την αποδεικτική διαδικασία, κατά τα ειδικώς ανωτέρω στη μείζονα πρόταση διαλαμβανόμενα.
Με το παραπάνω περιεχόμενο, η αίτηση αρμόδια φέρεται για συζήτηση στο δικαστήριο αυτό, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας των αρθ. 741 επ. ΚΠολΔ (άρθρο 3 Ν. 3869/2010), εφόσον για το παραδεκτό της: α) τηρήθηκε η προδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού με τη διαμεσολάβηση προσώπου απ’ αυτά που έχουν σχετική εξουσία από το νόμο (βλ. αρθ. 2 ν. 3869/2010), ο οποίος απέτυχε όπως βεβαιώνεται από τη διαμεσολαβήτρια δικηγόρο Κορίνθου ………………………………, β) κατατέθηκε μέσα στην εξάμηνη προθεσμία του αρθ. 2 παρ. 1 ν. 3869/2010 από τη αποτυχία του εξωδικαστικού συμβιβασμού, όπως προκύπτει από την ημερομηνία αποτυχίας που αναγράφεται στη βεβαίωση της διαμεσολαβήτριας (…………………) σε συνδυασμό με την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης ρύθμισης (…………………………..) και γ) δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση της αιτούσας για ρύθμιση των χρεών της στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτησή του για ουσιαστικούς λόγους, όπως διαπιστώθηκε μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο κατ` αρθ. 13 παρ. 2 (βλ. τη με αριθ. πρωτ. ……………………….. βεβαίωση της Γραμματείας του Τμήματος Εκουσίας (Ν.3869/2010) του Ειρηνοδικείου Αθηνών). Παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση μετά: α) την εμπρόθεσμη και νομότυπη επίδοση στις μετέχουσες της αίτησης με ορισμό δικασίμου για τη συζήτησή της, με πρόσκληση να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο μηνών από την κατάθεση της αίτησης (βλ, τις με αριθμ. …………………………., ………………………………. και ………………………………….. εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Κορίνθου …………………………….), β) την εμπρόθεσμη κατάθεση στη γραμματεία του δικαστηρίου αυτού των εγγράφων του αρθ. 4 παρ. 2 και 4 ν. 3869/2010 (βεβαίωσης αποτυχίας του εξωδικαστικού συμβιβασμού, υπεύθυνης δήλωσης για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων στις ……………………………) και γ) την αποτυχία του δικαστικού συμβιβασμού, δοθέντος ότι δεν έχει γίνει δεκτό το σχέδιο διευθέτησης οφειλών από όλους τους συμμετέχοντες πιστωτές (βλ, τις από ………………………. έγγραφες παρατηρήσεις τους, νομίμως κατατεθείσες την …………………………… και ………………………. αντίστοιχα). Παραπέρα η αίτηση είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 8, 9 παρ. 2 και 11 του ν.3869/2010, καθ’ όσον με βάση τα εκτιθέμενα σ` αυτή περιστατικά συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής της αιτούσας στη ρύθμιση του νόμου, εφ` όσον πρόκειται για φυσικό πρόσωπο, στερούμενο πτωχευτικής ικανότητας, τα χρέη της δεν περιλαμβάνονται στα εξαιρούμενα της ρύθμισης και έχει ήδη περιέλθει σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών της. Επομένως, πρέπει να εξεταστεί παραπέρα ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, μετά την καταβολή και των νομίμων τελών της συζήτησης.
Από την χωρίς όρκο κατάθεση της αιτούσας στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, η οποία περιέχεται στα Πρακτικά συνεδριάσεως του παρόντος δικαστηρίου, τα έγγραφα, που παραδεκτά και νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι και τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία λαμβάνονται υπ’ όψιν αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο, κατά το άρθρο 336 ΚΠολΔ, αποδείχθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η αιτούσα γεννήθηκε το έτος ……………………….., ήταν άγαμη κατά την κατάθεση της κρινομένης αιτήσεως και ήδη -από το Φεβρουάριο του έτους 2015- έγγαμη με τον ……………………, ο γάμος των οποίων τελέστηκε στο …………….της ……………………… και δεν έχει ακόμη αναγνωρισθεί στην Ελλάδα (βλ. κατάθεση αιτούσας, δεδομένου ότι το προσκομιζόμενο φερόμενο ως αντίγραφο πιστοποιητικού τέλεσης γάμου, δεν μπορεί να ληφθεί υπ’ όψιν από το δικαστήριο, ως έχον την αποδεικτική δύναμη εγγράφου, κατ’ άρθρο 432 ΚΠολΔ, λόγω μη προσκόμισης επίσημης μετάφρασης αυτού στην ελληνική γλώσσα) και δεν έχει αποκτήσει τέκνα. Κατά την ίδια ως άνω κατάθεσή της, η ίδια διαμένει στην Κόρινθο, επί της ιδιόκτητης κατοικίας της επί της οδού ……….., η οποία αποτελεί την κύρια κατοικία της και για την οποία θα γίνει λόγος κατωτέρω, ο δε σύζυγός της διαμένει στο Κάιρο, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να συνεισφέρει στις οικογενειακές ανάγκες. Η αιτούσα εργάζεται από το έτος 1996 μέχρι και το χρόνο συζήτησης της κρινομένης αιτήσεως, ως επόπτης τυχερών επιτραπέζιων παιχνιδιών στην «……………………», με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, ο δε μηνιαίος μισθός της (βασικός και επιδόματα) ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 1,618,87 Ευρώ (ακαθάριστα) και 1.100 Ευρώ (καθαρά) (βλ. αποδείξεις μισθοδοσίας μηνών Αυγούστου, Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2015), Ωστόσο, από τα μέσα του έτους 2012 και εντεύθεν, η ως άνω εργοδότρια εταιρεία εμφάνισε οικονομικά προβλήματα και προέβη σε μειώσεις μισθού των εργαζομένων και σε εφαρμογή συστήματος εκ περιτροπής εργασίας, με συνέπεια να καταβάλει με καθυστερήσεις και τμηματικά τους μισθούς των εργαζομένων σε αυτή και συνεπώς και της αιτούσας (βλ, αμέσως προαναφερθείσες αποδείξεις μισθοδοσίας μηνών Αυγούστου και Οκτωβρίου 2015, από όπου προκύπτει η τμηματική καταβολή του μισθού της). Η αιτούσα δεν έχει άλλη πηγή εισοδήματος. Όπως προκύπτει από τα εκκαθαριστικά σημειώματα των οικονομικών ετών 2010 έως και φορολογικού έτους 2014, τα εισοδήματα της αιτούσας έχουν υποστεί, κατά τη διάρκεια των ετών αυτών, περικοπή της τάξεως του 40%, δεδομένου ότι κατά το οικονομικό έτος 2010 (1/1/2009 – 31/12/2009) ανέρχονταν στο ποσό των 34.461,32 €, κατά το οικονομικό έτος 2011 (1/1/2010 – 31/12/2010) ανέρχονταν στο ποσό των 31.706,16 €, κατά το οικονομικό έτος 2012 (1/1/2011 – 31/12/2011) ανέρχονταν στο ποσό των 30.554,71 €, κατά το οικονομικό έτος 2013 (1/1/2012 – 31/12/2012) ανέρχονταν στο ποσό των 24.910,50 €, κατά το οικονομικό έτος 2014 (1/1/2013 – 31/12/2013) ανέρχονταν στο ποσό των 23.562,51 € και κατά το φορολογικό έτος 2014 (1/1/2014 – 31/12/2014) ανέρχονταν στο ποσό των 20.907,12 €.
Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της ένδικης αίτησης, η αιτούσα είχε αναλάβει τα παρακάτω χρέη, τα οποία κατά πλάσμα του νόμου, θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης (βλ, σε Κρητικό «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων» σελ, 98 επ.), εξαιρουμένων δε των κατωτέρω εμπραγμάτως ασφαλισμένων δανείων, των οποίων ο εκτοκισμός συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της παρούσας απόφασης (αρθ. 6 παρ. 3 ν. 3869/2010).
Ειδικότερα: Α. Από την «…….ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.» της έχει χορηγηθεί δυνάμει της με αριθμό …………….σύμβασης, μία πιστωτική κάρτα, με υπόλοιπο οφειλής στις 21/8/2012 (ημερομηνία χορήγησης βεβαίωσης οφειλών), ποσό 7.664,56. Από τα προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα, δεν προκύπτει η εξασφάλιση με εμπράγματη ασφάλεια ουδεμίας από τις παραπάνω απαιτήσεως της πιστώτριας αυτής.

Β. Από την «ΤΡΑΠΕΖΑ…………….Α,Ε.» της έχει χορηγηθεί: α) δυνάμει της υπ’ αριθμ. …………σύμβασης στεγαστικού δανείου, ένα στεγαστικό δάνειο, με υπόλοιπο οφειλής, στις 31/7/2012 (ημερομηνία χορήγησης βεβαίωσης οφειλών), ποσό 137.622,05 €. Η μετέχουσα αυτή στις από 12-12-2012 έγγραφες παρατηρήσεις της (νομίμως κατατεθείσες την 14- 12-2012) ισχυρίζεται ότι η απαίτηση από τη σύμβαση αυτή έχει εκχωρηθεί κατ` αρθ. 10 Ν.3156/2003 στην εταιρεία ειδικού σκοπού με την επωνυμία «……………………» και ότι η ίδια τυγχάνει διαχειρίστρια της ως άνω απαίτησης. Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 455 και 460 ΑΚ, ο δανειστής μπορεί με σύμβαση να μεταβιβάσει σε άλλο την απαίτησή του χωρίς τη συναίνεση του οφειλέτη (εκχώρηση), ο δε εκδοχέας δεν αποκτά δικαιώματα απέναντι στον οφειλέτη και στους τρίτους, πριν ο ίδιος ή ο εκχωρητής αναγγείλει την εκχώρηση στον οφειλέτη. Η εκχώρηση αποτελεί τρόπο μεταβίβασης της απαίτησης και στα πλαίσια άλλων νόμων που επιδιώκουν ειδικότερους σκοπούς. Τέτοιος είναι ο ν. 3156/2003, με τον οποίο προβλέπεται η μεταβίβαση απαιτήσεων ακόμη και των καταναλωτών, με σκοπό την τιτλοποίηση. Η καταχώριση της μεταβίβασης των τιτλοποιούμενων απαιτήσεων στο δημόσιο βιβλίο του άρθρου 3 του Ν 2844/2000, λογίζεται ως αναγγελία, από δε την καταχώριση της σχετικής σύμβασης στα οικεία βιβλία επέρχεται η μεταβίβαση της απαίτησης και ο οφειλέτης οφείλει εφεξής στον εκδοχέα, ο οποίος είναι πλέον ο νέος δανειστής (ΜΠΡ ΑΘ 2391/2011 ΤΝΠ-ΝΟΜΟΣ, ΕιρΠειρ 163/2012 ΝΟΜΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ «ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ & ΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ», Τεύχος 11/2012 και παρατηρήσεις Κρητικού κάτω απ` αυτή). Στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με την από 31- 7-2012 βεβαίωση οφειλών που έχει χορηγήσει η μετέχουσα αυτή στην αιτούσα η απαίτηση από την πιο πάνω δανειακή έχει εκχωρηθεί στην εταιρία με την επωνυμία «…………………..». Όμως δεν προκύπτει ο χρόνος κατά τον οποίο έγινε η εκχώρηση, πριν δηλαδή ή μετά την κατάθεση της ένδικης αίτησης, ούτε πολύ περισσότερο αν καταχωρήθηκε στο δημόσιο βιβλίο του άρθρου 3 Ν 2844/2000, από την οποία η εκχώρηση λογίζεται ότι αναγγέλθηκε στον αιτούντα. Συνεπώς, εφ’ όσον δεν αποδείχθηκε η καταχώριση της μεταβίβασης της τιτλοποιούμενης απαίτησης στο δημόσιο αυτό βιβλίο, δεν επήλθε μεταβίβαση της απαίτησης και φορέας της απαίτησης εξακολουθεί να είναι η μετέχουσα αυτή (βλ. και ΕιρΠατρ 608/2014 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ), η οποία εξ άλλου δηλώνει και διαχειρίστρια αυτής και β) δυνάμει της υπ` αριθμ. ……………… σύμβασης πιστωτικής κάρτας, μία πιστωτική κάρτα, με υπόλοιπο οφειλής, στις 31/7/2012 (ημερομηνία χορήγησης βεβαίωσης οφειλών), ποσό 6743,42 €. Η απαίτηση υπό στοιχείο (α) της ως άνω τράπεζας είναι εξοπλισμένη με εμπράγματη ασφάλεια και συγκεκριμένα με προσημείωση υποθήκης επί του διαμερίσματος υπό στοιχεία (Γ-5) του τρίτου πάνω από το ισόγειο ορόφου της οικοδομής που είναι κτισμένη σε οικόπεδο ευρισκόμενο στην Κόρινθο, στο Ο.Τ. 44 και επί της οδού ………….., αριθ. …, επιφάνειας 82 τ.μ., στο οποίο ανήκει κατά αποκλειστική χρήση η με στοιχεία (Σ-11) θέση στάθμευσης αυτοκινήτου στην πιλοτή, επιφάνειας 10,13 τ.μ., αποτελούντος την κύρια κατοικία της αιτούσας, η δε προσημείωση ενεγράφη για το ποσό των 195.000 Ευρώ, δυνάμει της με αριθμό 43.155/29-6-2006 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου, όπως τούτο προκύπτει από το με αριθ, πρωτοκ. ………………/13-11-2015 απόσπασμα κτηματολογικού φύλλου ακινήτου με ΚΑΕΚ ……………………….. του Κτηματολογικού Γραφείου Α` Κορίνθου (βλ. τις ΑΠ 31/09 και ΕφΘεσ 4/2010 ΤΝΠ-ΝΟΜΟΣ σύμφωνα με τις οποίες εξομοιώνεται πλήρως ο ενυπόθηκος με τον προσημειούχο δανειστή, με μόνη την διαφορά ως προς τον τόπο οριστικής ή τυχαίας κατάταξης κατ’ άρθρο 1007 παρ. 1) και ΤΡΑΠΕΖΑ ……………..Α.Ε.» της έχει χορηγηθεί: α) δυνάμει της με αριθμό …………………………..σύμβασης, μία πιστωτική κάρτα, με υπόλοιπο οφειλής στις 7/8/2012 (ημερομηνία χορήγησης βεβαίωσης οφειλών), ποσό 2.614,89 €. Από τα προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα, δεν προκύπτει η εξασφάλιση με εμπράγματη ασφάλεια ουδεμίας από τις παραπάνω απαιτήσεως της πιστώτριας αυτής.

Για τα δάνεια αυτά δεν προσκομίστηκαν στοιχεία για το επιτόκιο ενήμερης οφειλής, ώστε να υπολογιστεί η τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο της απόφασης, μέχρι τον οποίο συνεχίζουν να εκτοκίζονται σύμφωνα με το αρθ. 6 παρ. 3 ν. 3869/10.
Η αιτούσα έχει περιέλθει σταδιακά από τα τέλη του έτους 2012 σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώσει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές της, καθώς η συρρίκνωση των εισοδημάτων λόγω των περικοπών του μισθού της και της εφαρμογής συστήματος εκ περιτροπής εργασίας από την εργοδότριά της εταιρεία, οι οποίες (περικοπές) είχαν άμεση επίπτωση στο εισόδημά της, την οδήγησαν σε εσφαλμένες εκτιμήσεις ως προς τις δυνατότητες αποπληρωμής των δανειακών της υποχρεώσεων, που ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 154.644,92 ευρώ -ποσό, το οποίο προέρχεται στο μεγαλύτερο μέρος του από τη λήψη από την αιτούσα στεγαστικού δανείου για την αγορά και ανακαίνιση της κύριας κατοικίας της- η δε αδυναμία της αυτή, δεν οφείλεται σε δόλο, αλλά στις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες. Τούτο, ότι δηλαδή δεν προέκυψε δόλος αναφορικά με την περιέλευσή της σε αδυναμία πληρωμών, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι κατά το χρόνο λήψης των δανείων (εν έτει 2007) η αιτούσα εργαζόταν ως ιδιωτική υπάλληλος στην ως άνω εταιρεία, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, κατά τα προεκτεθέντα, είχε σταθερό μισθό, ο οποίος ανερχόταν στο καθαρό ποσό των 2.000 Ευρώ μηνιαίως, ποσό το οποίο της δημιουργούσε την εύλογη πεποίθηση ότι όχι μόνο θα διατηρούνταν σταθερό, αλλά ότι αργότερα θα αυξανόταν, λόγω των ετών της προϋπηρεσίας της, καθώς και της ενσωμάτωσης στο μισθό της διαφόρων επιδομάτων, όπως και πράγματι συνέβη, αφού κατά τα αμέσως επόμενα έτη από τη λήψη των δανείων, ο μηνιαίος μισθός της απέβαινε ανοδικά, όπως προκύπτει και από τα ήδη προμνημονευθέντα εκκαθαριστικά σημειώματα (βλ. εκκαθαριστικά σημειώματα οικον. ετών 2010- 2012, κατά τα οποία τα ετήσια εισοδήματά της ξεπερνούσαν το ποσό των 30.000 Ευρώ). Κατά τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα που ελάμβανε ως μηνιαίο μισθό το ποσό των 2.000 € (καθαρά) μηνιαίως, εξυπηρετούσε κανονικά τη δόση των δανείων, η οποία ανερχόταν στο ποσό των 1.000 € μηνιαίως (βλ. κατάθεση αιτούσας). Η αιτούσα έχει περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία, καθ’ όσον τα έσοδά της, συγκρινόμενα με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της από τις παραπάνω δανειακές συμβάσεις δεν της επιτρέπουν να ανταποκριθεί στην εξυπηρέτηση του κύριου όγκου των χρεών της. Η αδυναμία της αυτή οφείλεται στον αριθμό των δανείων που έχει λάβει και το ύψος των μηνιαίων δόσεων που απαιτούνται για την εξυπηρέτηση τους, επίσης στα υψηλά επιτόκια με τα οποία επιβαρύνονται ως στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια σε συνδυασμό με τις απαιτούμενες αναγκαίες δαπάνες διαβίωσής της, δεν πιθανολογήθηκε δε από κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι στο εγγύς μέλλον θα αποκατασταθεί η ρευστότητα της αιτούσας σε σχέση με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της, κρινομένης της οικονομικής κατάστασης της αιτούσας από το χρόνο υποβολής της αίτησης της μέχρι τη συζήτηση της, απορριπτομένης της σχετικής ενστάσεως της δεύτερης των μετεχουσών.
Στα περιουσιακά στοιχεία της αιτούσας περιλαμβάνονται : α) το διαμέρισμα υπό στοιχεία (……………), επιφάνειας 82 τ.μ., του τρίτου πάνω από το ισόγειο ορόφου της οικοδομής, που είναι κτισμένη σε οικόπεδο ευρισκόμενο στην Κόρινθο, στο Ο.Τ. …………….και επί της οδού …….., αριθ. …….., επιφάνειας (κατά νεότερη και ακριβέστερη καταμέτρηση) 981,20 τ.μ., στο οποίο ανήκει κατά αποκλειστική χρήση η με στοιχεία (…………..) θέση στάθμευσης αυτοκινήτου στην πιλοτή, επιφάνειας 10,13 τ.μ., το οποίο περιήλθε στην αιτούσα, κατά πλήρη κυριότητα, δυνάμει του με αριθμό …………………./……………….. συμβολαίου τροποποίησης συστατικής πράξης οριζοντίων ιδιοκτησιών και πώλησης οριζόντιας ιδιοκτησίας του συμβολαιογράφου Κορίνθου …………………………, νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Α Κορίνθου, στον τόμο …….και με α.α. ……..και ήδη καταχωρημένου στο Κτηματολογικό Γραφείο Α Κορίνθου στο κτηματολογικό φύλλο του εν λόγω ακινήτου με ΚΑΕΚ ………………………………. Τα ακίνητα αυτά, ήτοι το διαμέρισμα με τη θέση στάθμευσης ως παρακολούθημα αυτού (ΕιρΠατρ 89/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), αποτελούν την κύρια κατοικία της αιτούσας, για την οποία υποβάλλει αίτημα υπαγωγής της στην προβλεπόμενη από τη διάταξη του αρθ. 9 παρ, 2 Ν.3869/10 ρύθμιση για εξαίρεση από την εκποίηση. Η αντικειμενική αξία του ακινήτου αυτού (διαμερίσματος και θέσης στάθμευσης ως παρακολουθήματος), η οποία ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 79.723,46 €, όπως προκύπτει από τη Δήλωση Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων έτους 2015 δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολογήτου ποσού για έγγαμη φορολογούμενη χωρίς τέκνα, όπως η αιτούσα, που ανέρχεται σε 250.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 50%, β) ποσοστό συνιδιοκτησίας 3/6 ή 50% εξ αδιαιρέτου επί δύο αγρών συνολικής επιφάνειας 501,80 τ.μ., που ευρίσκονται στο ……………………… Κορινθίας, στη θέση «…………………..», τα οποία απέκτησε η αιτούσα, κατά πλήρη κυριότητα, κατά ποσοστό 2/6 εξ αδιαιρέτου, δυνάμει του υπ’ αριθ. …………………/…-9- 1999 συμβολαίου πώλησης αγροτικών ακινήτων του συμβολαιογράφου Λουτρακιού …………………………., νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Β Υποθηκοφυλακείου Κορίνθου, στον τόμο …… και με α.α. …… και κατά ποσοστό 1/6 εξ αδιαιρέτου, δυνάμει του υπ` αριθ. ………………./…-10-2001 συμβολαίου γονικής παροχής ιδανικού μεριδίου αγρών του ίδιου ως άνω συμβολαιογράφου Λουτρακιού ………………………………….., νομίμως μεταγεγραμμένου και γ) μία αυτοτελής οριζόντια ιδιοκτησία εμβαδού 37,81 τ.μ. του υπογείου της οικοδομής που είναι κτισμένη σε οικόπεδο επιφανείας κατά τον τίτλο κτήσεως 258,70 τ.μ., ευρισκόμενο στη θέση «………………………..» της κτηματικής περιφέρειας Μαρκοπούλου Μεσογαίας Αττικής, στο οποίο ανήκει κατά αποκλειστική χρήση (ως παρακολούθημα) η με αριθμό ………….. (……..) θέση στάθμευσης αυτοκινήτου του ακάλυπτου χώρου του οικοπέδου, επιφανείας 12,00 τ.μ., το οποίο περιήλθε στην αιτούσα, κατά ψιλή κυριότητα, δυνάμει του με αριθμό ………../..-…-2011 συμβολαίου γονικής παροχής ψιλής κυριότητας οριζοντίου ιδιοκτησίας της συμβολαιογράφου Αθηνών ………………………….., νομίμως μεταγεγραμμένου.
Επί πλέον, η αιτούσα είναι κάτοχος του με αριθ. κυκλοφορίας ……………ΙΧΕ αυτοκινήτου, έτους πρώτης κυκλοφορίας 2009, τύπου …………….., 1198 κ.ε., το οποίο είχε αγοράσει με παρακράτηση της κυριότητας από την πωλήτρια εταιρεία ………………………..Ε.Π.Ε. (βλ. προσκομιζόμενη άδεια κυκλοφορίας, σε συνδυασμό με έγγραφα της με αριθμό …………….τριμερούς σύμβασης πώλησης αυτοκινήτου με παρακράτηση κυριότητας και χορήγησης καταναλωτικού δανείου). Το αυτοκίνητο αυτό δεν περιλαμβάνεται στη ρευστοποιήσιμη περιουσία της αιτούσας και δεν μπορεί να διαταχθεί η κατ’ αρθ. 9 παρ. 1 ν.3869/10 εκποίησή του, αφού η αιτούσα έχει δικαίωμα προσδοκίας, το οποίο εξαρτάται από την αναβλητική αίρεση της αποπληρωμής του τιμήματος, κυρία δε και νομέας αυτού παραμένει η πωλήτρια εταιρεία.
Από τα παραπάνω περιουσιακά στοιχεία της αιτούσας, όσον αφορά τα υπό στοιχείο β` ακίνητα, λόγω της ιδιότητάς τους, της έκτασής τους και του ποσοστού του εμπραγμάτου δικαιώματος της αιτούσας σε αυτά (3/6 ή 50% εξ αδιαιρέτου) κρίνεται ότι δεν είναι πρόσφορα προς εκποίηση (βλ. προσκομιζόμενο έντυπο ΑΑ – γης, με υπολογισμό αξίας για το ποσοστό συγκυριότητας της αιτούσας στο ποσό των 2.759,90 Ευρώ), λαμβανομένων υπ’ όψιν και των εξόδων της διαδικασίας εκποίησης (αμοιβή εκκαθαριστή, έξοδα δημοσιεύσεων κλπ). Όσον αφορά τα υπό στοιχ. γ` ακίνητα, αυτά δεν κρίνονται πρόσφορα προς εκποίηση, λόγω του είδους του εμπραγμάτου δικαιώματος της αιτούσας σε αυτά (ψιλή κυριότητα), της μικρής έκτασής τους και της θέσης τους (υπόγειο), λαμβανομένων υπ` όψιν τόσο των τρεχουσών συνθηκών της αγοράς όσο και των εξόδων της διαδικασίας εκποίησης (αμοιβή εκκαθαριστή, έξοδα δημοσιεύσεων κλπ), γι’ αυτό και δεν πρέπει να διαταχθεί η κατ` αρθ. 9 παρ. 1 ν.3839/10 εκποίησή τους.
Επομένως, κατόπιν των προεκτεθέντων, συντρέχουν στο πρόσωπο της αιτούσας οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή της στη ρύθμιση του νόμου 3869/10
Σύμφωνα με τα προλεχθέντα, η ρύθμιση των χρεών της αιτούσας θα γίνει κατά πρώτο λόγο με μηνιαίες καταβολές απευθείας στους πιο πάνω πιστωτές από τα εισοδήματα της, ο χρόνος των οποίων, κρίνεται ότι πρέπει να οριστεί σε τέσσερα χρόνια, που θα αρχίζουν αμέσως από την κοινοποίηση της απόφασης στην αιτούσα (αρθ. 8 παρ. 2 ν. 3869/10).

Όσον αφορά το ειδικότερο περιεχόμενο της ρύθμισης αυτής, όπως προαναφέρθηκε, μοναδικό εισόδημα της αιτούσας αποτελεί ο μισθός της, που ανέρχεται μηνιαία στο ποσό των 1.618,87 Ευρώ (ακαθάριστα) και 1.100 Ευρώ (καθαρά), οι δε μηνιαίες δαπάνες διαβίωσής της υπολογίζονται περίπου στο ποσό των 800 €. Ενόψει των προλεχθέντων, το προς διάθεση στους πιστωτές της ποσό, πρέπει να οριστεί σε 300 ευρώ το μήνα, ποσό το οποίο βρίσκεται μέσα στις οικονομικές της δυνατότητες.
Το συνολικό ποσό των οφειλών της ανέρχεται σε 154.644,92 Ευρώ, το οποίο αναλύεται σε 7.664,56 Ευρώ προς την «….. ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», σε 144.365,47 Ευρώ προς την «ΤΡΑΠΕΖΑ …………….Α.Ε.» και σε 2.614,89 Ευρώ προς την «ΤΡΑΠΕΖΑ ……………..Α.Ε.». Σε κάθε μία από τις πιστώτριες αυτές αναλογεί από το ποσό των 300 ευρώ, στην μεν πρώτη το ποσό των 14,87 ευρώ, στη δεύτερη το ποσό των 280,06 ευρώ και στην τρίτη το ποσό των 5,07 €. Μετά την ολοκλήρωση των καταβολών αυτών στο τέλος της 4ετίας κάθε πιστώτρια θα έχει λάβει τα εξής ποσά: Α) η «……… ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.» ποσό 713,76 € (14,87 X 48) και θα έχει μείνει υπόλοιπο από την απαίτησή της ποσό 6.950,80 €, Β) η «ΤΡΑΠΕΖΑ ………………………..Α.Ε.» ποσό 13.442,88 € (280,06 X 48) και θα έχει μείνει υπόλοιπο από την απαίτησή της ποσό 130.922,59 € και Γ) η «ΤΡΑΠΕΖΑ ………………..Α.Ε.», ποσό 243,36 ευρώ (5,07 X 48 μήνες) και θα έχει μείνει υπόλοιπο από την απαίτησή της ποσό 2.371,53 Ευρώ.
Η ρύθμιση αυτή θα συνδυαστεί με την προβλεπόμενη από τη διάταξη του αρθ. 9 παρ. 2 ν. 3869/10, εφ’ όσον με τις καταβολές επί τετραετία της πρώτης ρύθμισης δεν έχει επέλθει πλήρης εξόφληση των απαιτήσεων των πιστωτών της αιτούσας και προβάλλεται σχετικό αίτημα απ’ αυτήν, μετά το οποίο είναι υποχρεωτική για το Δικαστήριο η εξαίρεση της κατοικίας της από την εκποίηση (βλ. Κρητικό, «ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ», δεύτερη έκδοση σ. 215).
Στα πλαίσια της ρύθμισης αυτής του αρθ. 9 παρ. 2 ν. 3869/10, θα πρέπει να οριστούν μηνιαίες καταβολές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της αιτούσας, για την οποία θα πρέπει να καταβάλει μέχρι το 80% της αντικειμενικής της αξίας που ανέρχεται σε 79.723,46 Ευρώ, δηλαδή ποσό μέχρι αυτό των 63.778,76 ευρώ (79.723,46 X 80%). Από τις καταβολές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας θα ικανοποιηθεί προνομιακά η απαίτηση της 2ης μετέχουσας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ …………………………Α.Ε.», που απορρέει από την υπ` αριθμ. ……………….σύμβαση στεγαστικού δανείου, καθ’ όσον η απαίτηση από τη σύμβαση αυτή, όπως προαναφέρθηκε, είναι εξοπλισμένη με εμπράγματη ασφάλεια και συγκεκριμένα με προσημείωση υποθήκης στην κατοικία της αιτούσας (ΑΚ 1272, 1300). Το υπόλοιπο των απαιτήσεων της πιστώτριας αυτής, μετά τις παραπάνω τετραετείς καταβολές του αρθ. 8 παρ. 2 ανέρχεται για την ως άνω απαίτηση στο ποσό των 124.807,16 €. Η προνομιακή ικανοποίησή της, θα γίνει μέχρι το ποσό των 63.778,76 Ευρώ, του 80% δηλαδή της αντικειμενικής αξίας της κατοικίας της αιτούσας, απαλλασσόμενου του υπολοίπου των χρεών της με την τήρηση των όρων και αυτής της ρύθμισης. Όσον αφορά το χρόνο αποπληρωμής του ποσού αυτού, θα πρέπει να οριστεί σε 20 χρόνια, λαμβανομένων υπ’ όψιν του ύψους του χρέους που πρέπει να πληρώσει για τη διάσωση της κατοικίας της, της οικονομικής της δυνατότητας και της ηλικίας της. Έτσι το ποσό κάθε μηνιαίας δόσης ανέρχεται σε 265,74 Ευρώ, δηλαδή 63.778,76 Ευρώ : 240 (20 χρόνια X 12 μήνες). Παράλληλα, θα πρέπει να της χορηγηθεί περίοδος χάριτος τεσσάρων ετών, ώστε να μη συμπέσει η τελευταία αυτή ρύθμιση με την πιο πάνω των καταβολών επί τεσσάρων ετών, και να επιβαρυνθεί με δύο μηνιαίες δόσεις με κίνδυνο να φανεί ασυνεπής στις υποχρεώσεις της. Η καταβολή λοιπόν των δόσεων για τη διάσωση της κατοικίας της αιτούσας θα ξεκινήσει την 1η ημέρα του 1ου μήνα τέσσερα χρόνια μετά την κοινοποίηση προς αυτήν της παρούσας απόφασης, θα έχει διάρκεια 20 ετών (240 δόσεις) και θα γίνει χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Από τις καταβολές αυτές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας θα ικανοποιηθεί προνομιακά, όπως προαναφέρθηκε, η απαίτηση της δεύτερης μετέχουσας πιστώτριας από την υπ’ αριθμ. ……………. σύμβαση στεγαστικού δανείου, που είναι εξοπλισμένη με εμπράγματη ασφάλεια και μέχρι του ποσού των 63.778,76 ευρώ του 80% της αντικειμενικής αξίας, στο οποίο εξαντλείται η υποχρέωση της αιτούσας. Το υπόλοιπο της απαίτησης αυτής δεν μπορεί να ικανοποιηθεί, γιατί δεν μπορεί από το νόμο να επιβληθεί άλλη υποχρέωση στην αιτούσα.
Κατόπιν των ανωτέρω, η αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη κατ` ουσίαν και να ρυθμιστούν οι οφειλές της αιτούσας κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό. Η απαλλαγή της από κάθε υφιστάμενο υπόλοιπο χρεών της έναντι των ανωτέρω καθ` ων – πιστωτριών που περιλαμβάνονται στην εμπεριεχόμενη στην αίτησή της κατάσταση, θα επέλθει κατά νόμο (άρθρο 11 παρ.1 Ν. 3869/2010), μετά την κανονική εκτέλεση των υποχρεώσεων που της επιβάλλονται με την απόφαση αυτή. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ.6 του ν.3869/2010.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της πρώτης και τρίτης των καθ’ ων και κατ’ αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη της αιτούσας με μηνιαίες καταβολές προς τους πιστωτές της επί τέσσερα χρόνια, οι οποίες θα αρχίζουν την 1η ημέρα του πρώτου μήνα μετά την κοινοποίηση προς αυτήν της απόφασης, ήτοι ποσού 14,87 ευρώ στην «…… ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», ποσού 280,06 ευρώ στην «ΤΡΑΠΕΖΑ …….Α.Ε.» και ποσού 5,07 € στην «ΤΡΑΠΕΖΑ ……Α.Ε.».

ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης την κύρια κατοικία της αιτούσας, δηλαδή το διαμέρισμα υπό στοιχεία (…….), επιφάνειας 82 τ.μ., του τρίτου πάνω από το ισόγειο ορόφου της οικοδομής, που είναι κτισμένη σε οικόπεδο ευρισκόμενο στην Κόρινθο, στο Ο.Τ. …… και επί της οδού …….., αριθ. ……, επιφάνειας (κατά νεότερη και ακριβέστερη καταμέτρηση) 981,20 τ.μ., στο οποίο ανήκει κατά αποκλειστική χρήση η με στοιχεία (……) θέση στάθμευσης αυτοκινήτου στην πιλοτή, επιφανείας 10,13 τ.μ.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στην αιτούσα την υποχρέωση να καταβάλει για τη διάσωση της κατοικίας της επί 20 χρόνια, στην 2η μετέχουσα «ΤΡΑΠΕΖΑ …………………..Α.Ε.», το ποσό των 265,74 ευρώ το μήνα και επί 240 μήνες. Η καταβολή των μηνιαίων αυτών δόσεων θα ξεκινήσει την 1η ημέρα του πρώτου μήνα τέσσερα χρόνια μετά την κοινοποίηση στην αιτούσα της παρούσας απόφασης και θα γίνει χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Ανσχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Κόρινθο, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις β Φεβρουάριου 2016, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι ούτε οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι τους.

 
Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ  Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

Περίπτωση συνταξιούχου με μείωση σύνταξης. Απόφαση η οποία απέρριψε ένσταση δολίας περιέλευσης σε αδυναμία πληρωμών και επίσης έκρινε  ότι οι μεταβιβάσεις εμπραγμάτων  δικαιωμάτων δεν έγιναν με σκοπό να αποστερηθεί η αιτούσα τη δυνατότητα αποπληρωμής. Επίσης απέρριψε ένσταση ότι ήταν καταχρηστική η αίτηση υπαγωγής στον Νόμο. Επίσης ρύθμισε τις οφειλές στηριζόμενη και στις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1 και 2, 21 και 25 του Συντάγματος. Τέλος διασώθηκε η κύρια κατοικία και λοιπά ακίνητα της αιτούσας (ημιτελής μεζονέτα, επικαρπία διαμερίσματος, αγροτεμάχιο και δικαίωμα υψούν). Ένταξη στην έννοια της κύριας κατοικίας και των βοηθητικών χώρων (αποθήκη-θέση στάθμευσης). Επίσης έκρινε ότι η εμπράγματη εξασφάλιση σε ακίνητο (πλην κύριας κατοικίας), συνιστά ανασταλτικό παράγοντα για την εκποίησή του. Διαγραφή ποσοστού 80% συνολικής οφειλής 293.000,00 ευρώ.

Αριθμός Απόφασης 69/2015 ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΜΑΣΣΗΤΟΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Δόκιμη Ειρηνοδίκη Παρασκευή Αθ. Σάκκα, την οποία όρισε η διευθύνουσα το Πρωτοδικείο Ναυπλίου Πρόεδρος Πρωτοδικών, και από την Γραμματέα …………………………..
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στις …….. Μαρτίου 2015, για να δικάσει την με αριθμό κατάθεσης ……./……-…-2014 αίτηση με αντικείμενο την ρύθμιση οφειλών σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3869/2010 μεταξύ:

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: …………………….κατοίκου Κρανιδίου, οδός ………………… η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου της …………………… (AM …………………., Αριθμός Παραστ. Προείσπραξης ………………………………) και κατέθεσε προτάσεις.
ΤΩΝ ΜΕΤΕΧΟΥΣΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΠΙΣΤΩΤΡΙΩΝ, οι οποίες κατέστησαν διάδικοι μετά από την νόμιμη κλήτευσή τους (άρθρο 5 παρ. 1 του ν. 3869/2010 και 748 παρ. 3 ΚΠολΔ): 1) Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία ………………. που εδρεύει στην Αθήνα, οδός ………..και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Αριθμός Παραστ. Προείσπραξης ΔΣΝ ………………………) και κατέθεσε προτάσεις, 2) Του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία …………που εδρεύει στην Αθήνα, οδός …………και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο παραστάθηκε ατελώς δυνάμει του άρθρου 63 του ν. 2214/1994 διά της πληρεξούσιας δικηγόρου του A Αριθμός Παραστ. Προείσπραξης ΔΣΝ ………………………..) και κατέθεσε προτάσεις και 3) Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία………………. που εδρεύει στην Αθήνα, οδός …………και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά της πληρεξούσιας δικηγόρου της ] Αριθμός Παραστ. Προείσπραξης ΔΣΝ ………………………….) και κατέθεσε προτάσεις.
Η αιτούσα κατέθεσε στην Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου την από ………………. 2014 αίτησή της, με την οποία ζητούσε όσα αναφέρονται σε αυτήν, και έλαβε αριθμό κατάθεσης …………../…..-7-2014. Δικάσιμος για την συζήτηση της αίτησης προσδιορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμος, κατά την οποία εκφωνήθηκε με την σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης παραστάθηκαν οι διάδικοι, όπως σημειώνεται παραπάνω, και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά της συνεδρίασης και στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Η καθιερούμενη από την διάταξη του άρθρου 288 ΑΚ αρχή της καλόπιστης εκτέλεσης των ενοχών στοχεύει στην οριοθέτηση της παροχής και την επαναφορά της ισορροπίας των παροχών, που διαταράχθηκε από διάφορα περιστατικά, προβλεπτά ή απρόβλεπτα, με κριτήρια αντικειμενικά για την ασφάλεια των συναλλαγών και γενικότερα του δικαίου (Βαθρακοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, Τόμος Β, Γενικό Ενοχικό, Άρθρα 287 – 495, έκδοση 2003, άρθρο 288, αρ. 4, σελ. 31). Περαιτέρω με τον ν. 3869/2010 παρέχεται για το φυσικό πρόσωπο η δυνατότητα της ρύθμισης των χρεών του και με την μερική απαλλαγή από αυτά, δυνατότητα που βρίσκει την νομιμοποίησή της ευθέως στο ίδιο το κοινωνικό κράτος δικαίου, που επιτάσσει να μην εγκαταλειφθεί ο πολίτης σε μία χωρίς διέξοδο και προοπτική κατάσταση, από την οποία, άλλωστε, και οι πιστωτές δεν μπορούν να αντλήσουν κανένα κέρδος. Μία τέτοια απαλλαγή χρεών δεν παύει όμως να εξυπηρετεί και ευρύτερα το γενικό συμφέρον, καθώς οι πολίτες επανακτούν μέσω των εν λόγω διαδικασιών την αγοραστική τους δύναμη προάγοντας την οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα (βλ. αιτιολογική έκθεση του ν. 3869/2010). Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο ν.3869/2010, εξειδικεύοντας την διάταξη του άρθρου 288 ΑΚ, με τις διατάξεις του, στοχεύει στην οριοθέτηση της παροχής του οφειλέτη, καθώς με το καθιερούμενο πλαίσιο διατάξεων αυτού καθορίζει τις προϋποθέσεις ρύθμισης των χρεών και της απαλλαγής από αυτά του οφειλέτη – φυσικού προσώπου, με σκοπό να επαναφέρει την ισορροπία των παροχών που κατά κύριο λόγο είναι οι τράπεζες. Κατά την διάταξη του άρθρου 9 παρ. 3, εδ. α` του ν. 3869/2010 ορίζεται ότι «η ρύθμιση (για την εξαίρεση της κύριας κατοικίας) μπορεί να προβλέπει και περίοδο χάριτος». Έτσι, το δικαστήριο μπορεί να ορίσει μέχρι πενταετή περίοδο χάριτος, για να μη συμπίπτουν οι χρονικές περίοδοι των δύο διαφορετικών κατηγοριών καταβολών, οπότε δεν θα υπάρχει και κίνητρο για τον υπολογισμό των δόσεων της τριετίας έως πενταετίας σε ύψος μικρότερο από αυτό που επιτρέπει το υφιστάμενο εισοδηματικό δυναμικό του οφειλέτη. Ο λόγος που ο νομοθέτης δεν διαχώρισε ρητά τις περιόδους αποπληρωμής των δύο αυτών διαφορετικών κατηγοριών, αλλά άφησε στον δικαστή την ευχέρεια αυτή μέσω της περιόδου χάριτος, έγκειται προφανώς στο ότι δεν θέλησε να αποκλείσει το ενδεχόμενο αναζήτησης από τον οφειλέτη έκτακτων πηγών, ανεξάρτητων από το δικό του εισόδημα (π.χ. οικονομική συνδρομή από συγγενείς), έτσι ώστε ο οφειλέτης να αρχίσει ήδη από την πρώτη τριετία έως πενταετία την προσπάθεια διάσωσης της κύριας κατοικίας του. Οι υπερχρεωμένοι πολίτες που έχουν περιέλθει μη δόλια σε αποδεδειγμένη μόνιμη αδυναμία να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους μπορούν πλέον να ρυθμίσουν με βάση τις πραγματικές τους δυνατότητες την εξόφληση ενός μέρους των χρεών τους. Ο οφειλέτης που θα υπαχθεί στην διαδικασία αυτή οφείλει επιπλέον να αποδεχθεί και την ρευστοποίηση της περιουσίας του, δύναται όμως να εξαιρέσει από την ρευστοποίηση, υπό προϋποθέσεις, την κύρια κατοικία του, αναλαμβάνοντας την εξόφληση ενός πρόσθετου μέρους των χρεών του που ανέρχεται μέχρι το 80% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Ως κατοικία χαρακτηρίζεται εκείνη που χρησιμεύει για την κάλυψη των βασικών στεγαστικών αναγκών του οφειλέτη και της οικογένειάς του (Βενιέρης – Κατσάς, Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, έκδοση 2013, σελ. 460 επ.). Στις ανάγκες αυτές θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι περιλαμβάνονται και εκείνες για την αποθήκευση αντικειμένων του οικιακού εξοπλισμού, προσωπικών ειδών, που δεν είναι άμεσης χρήσης, τροφίμων κ.λ.π., για την εξυπηρέτηση των οποίων απαιτείται η ύπαρξη βοηθητικών χώρων, καθώς επίσης και εκείνες για την στάθμευση του αυτοκινήτου, το οποίο συνδέεται άμεσα με την χρήση της κατοικίας, αφού μέσω αυτού εξυπηρετούνται βασικές καθημερινές ανάγκες των μελών της οικογένειας, και συνεπώς καθίσταται αναγκαία η εξασφάλιση χώρου συνήθως επί του ίδιου κτίσματος όπου η κατοικία, που είναι επιτακτική, ιδίως στις πόλεις και στους οικισμούς γενικά λόγω της γνωστής στενότητας χώρου. Έτσι η αποθήκη της οικίας και η θέση στάθμευσης ως βοηθητικοί χώροι της κύριας κατοικίας κατά την σύγχρονη αντίληψη των συναλλαγών περιλαμβάνονται στην ρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 2 του ν. 3869/10 περί εξαίρεσης από την εκποίηση και ως εκ τούτου πρέπει γίνει δεκτό το αίτημα της αιτούσας και να εξαιρεθούν της εκποίησης. Σημειωτέον ότι η εξαίρεση και των βοηθητικών αυτών χώρων της κατοικίας είναι και προς το συμφέρον των πιστωτών, αφού για την ικανοποίηση των απαιτήσεών τους θα συνυπολογισθεί και ποσό ίσο με το 80% της αντικειμενικής τους αξίας, ποσό το οποίο είναι αδύνατο ή δύσκολο να ωφεληθούν αυτές από την εκποίηση, λαμβανομένων υπόψη του είδους του ακινήτου και των εξόδων της σχετικής διαδικασίας (Βενιέρης – Κατσάς, Εφαρμογή του Ν.3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, έκδοση 2013, σελ. 462 – 463 με τις εκεί νομολογιακές παραπομπές στην σημείωση με αριθμό 2326). Γίνεται λοιπόν σαφές ότι η παρεχόμενη με το άρθρο 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010 ευχέρεια διάσωσης της κύριας κατοικίας του οφειλέτη δεν ελαττώνει τις εξοφλητικές υποχρεώσεις του τελευταίου ούτε στερεί κάποιο ουσιώδες αποτέλεσμα από τους πιστωτές του, αφού στην ουσία «ο οφειλέτης υποχρεώνεται να εξαγοράσει την εξαίρεση», καταβάλλοντος σε έντοκες δόσεις ένα ποσό που δεν απέχει από το συνήθως προσδοκώμενο από μία αναγκαστική εκποίηση εισπρακτικό αποτέλεσμα. Η εύνοια προς τον οφειλέτη περιορίζεται εδώ στην αντιμετώπισή του σαν αυτός να είχε πάρει δάνειο με ευνοϊκούς (αλλά όχι ασυνήθεις) όρους ως προς τις δόσεις και την διάρκεια του χρόνου αποπληρωμής. Από τα παραπάνω θα πρέπει να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι με τις διατάξεις του άρθρου 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010 συνεχίζεται από τον νομοθέτη η αναζήτηση λεπτών ισορροπιών ανάμεσα στα αντιτιθέμενα συμφέροντα των πιστωτών και του οφειλέτη και δεν πρόκειται για μία ακραία ευνοϊκή ρύθμιση υπέρ του οφειλέτη, που να διαταράσσει την τελολογία του όλου νομοθετήματος. Με την υπό κρίση αίτηση η αιτούσα, επικαλούμενη έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών της προς τους πιστωτές, ζητά να επικυρωθεί το περιλαμβανόμενο στην αίτηση σχέδιο διευθέτησης οφειλών ή να τροποποιηθεί κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 7 του ν. 3869/2010 με την συγκατάθεση όλων των πιστωτών, ώστε να αποκτήσει ισχύ δικαστικού συμβιβασμού, επικουρικά δε σε περίπτωση μη επίτευξης δικαστικού αυτήν σχέδιο, ώστε να επέλθει η μερική απαλλαγή της, από κάθε τυχόν υφιστάμενο υπόλοιπο των χρεών της, έναντι των πιστωτών της, που περιλαμβάνονται στην υποβληθείσα από αυτήν κατάσταση, να εξαιρεθεί από την εκποίηση της περιουσίας της η κύρια κατοικία της καταβάλλοντας ποσό μέχρι το 80% της αντικειμενικής της αξίας, όπως και τα λοιπά αναφερόμενα στην αίτησή της ακίνητα λόγω του μη πρόσφορου της εκποίησής τους, και να αναγνωρισθεί ότι με την τήρηση της ρύθμισης θα απαλλαγεί από τα χρέη της.
Έχουσα το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αίτηση, στην οποία περιλαμβάνονται όλα τα απαραίτητα στοιχεία του άρθρου 4 παρ. 1 του ν.3869/2010, ήτοι: 1) μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών της αιτούσας – φυσικού προσώπου, 2) κατάσταση της περιουσίας της και των εισοδημάτων της, 3) κατάσταση των πιστωτών της και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, 4) σχέδιο διευθέτησης των οφειλών της και 5) αίτημα ρύθμισης αυτών με σκοπό την προβλεπόμενη από τον νόμο απαλλαγή της (Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Έκδοση 2014, παρ. 70 επ., σελ. 123 επ., Κιουπτσίδου – Στρατουδάκη, Αρμ 64 – Ανάτυπο, σελ. 1477), είναι ορισμένη, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού των καθ’ ων η αίτηση πιστωτών, επειδή τα ελλιπή πραγματικά στοιχεία της αίτησης τυγχάνουν αντικείμενα απόδειξης και ανταπόδειξης κατά την έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητας της αίτησης και ειδικότερα των όρων της υπαγωγής της αιτούσας στην ρύθμιση του ν. 3869/2010, καθόσον, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 744, 745 και 751 ΚΠολΔ, ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας της εκούσιας δικαιοδοσίας ως μέσο προστασίας κυρίως δημόσιας εμβέλειας συμφερόντων επιβάλλει την ενεργή συμμετοχή του δικαστή στην συλλογή, διερεύνηση και αξιολόγηση του πραγματικού υλικού της δίκης και επιτρέπει την δυνατότητα συμπλήρωσης με τις προτάσεις, στο Ειρηνοδικείο δε και προφορικά κατά την συζήτηση στο ακροατήριο κατά το άρθρο 115 παρ. 3 ΚΠολΔ, των αναφερόμενων στο άρθρο 747 παρ. 2 ΚΠολΔ πραγματικών στοιχείων της αίτησης (ΑΠ 1131/1987, ΝοΒ 36, 1601, ΕφΑΘ 2188/2008, ΕφΑΘ 4462/2002, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών NOMOS, Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων με βάση τον Ν. 3869/2010, έκδοση 2014, παρ. 69 επ., σελ. 123 επ., Αρβανιτάκης, σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, άρθρο 747, αρ. 7, σελ. 1485 – 1486, με τις εκεί αναφερόμενες νομολογιακές παραπομπές). Ο δε ισχυρισμός του δεύτερου και της τρίτης των καθ’ ων η αίτηση πιστωτών ότι η υπό κρίση αίτηση πάσχει από αοριστία για τον λόγο ότι η αιτούσα δεν προσδιορίζει τα πραγματικά περιστατικά, από τα οποία προκύπτει η μόνιμη αδυναμία πληρωμής, και δεν αναφέρει το ύψος των εισοδημάτων της κατά τον χρόνο λήψης των δανείων ούτε τον χρόνο λήψης έκαστης οφειλής προς τους πιστωτές τυγχάνει απορριπτέος, καθώς για την πληρότητα της αίτησης σχετικά με την μονιμότητα της αδυναμίας πληρωμής δεν προκύπτει από τις διατάξεις του νόμου η αναγκαιότητα της αναφοράς των αιτιών της (Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Έκδοση 2014, παρ. 81, σελ. 127, Βενιέρης – Κατσάς, Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, έκδοση 2013, σελ. 182 με τις εκεί νομολογιακές παραπομπές στην σημείωση με αριθμό 1070), για το δε ύψος των εισοδημάτων της κατά τον χρόνο λήψης των δανείων αναφέρεται στην υπό κρίση αίτηση ότι ο σύζυγός της λάμβανε μηνιαίες αποδοχές πριν από την οικονομική κρίση ποσού 2.500,00€, ενώ σχετικά με τον ισχυρισμό της μη αναφοράς εκ μέρους της αιτούσας του χρόνου λήψης των οφειλών λεκτέον είναι ότι δεν προκύπτει εκ του νόμου ότι ο χρόνος ανάληψης του χρέους αποτελεί αναγκαίο περιεχόμενο της αίτησης (Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Έκδοση 2014, παρ. 83, σελ. 129 επ., Βενιέρης – Κατσάς, Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, έκδοση 2013, σελ. 181 με τις εκεί νομολογιακές παραπομπές στην σημείωση με αριθμό 1066). Αρμοδίως δε φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρο 3 του ν. 3869/2010 και 741 επ. ΚΠολΔ), εφόσον για το παραδεκτό της διαπιστώθηκε ότι δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση της αιτούσας για ρύθμιση των χρεών της στο παρόν Δικαστήριο ή σε άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτησή της για ουσιαστικούς λόγους, όπως διαπιστώθηκε μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο κατά το άρθρο 13 παρ. 2 του ν.3869/2010 (βλ. το από …-…-15 σχετικό πιστοποιητικό της Γραμματέως του παρόντος Δικαστηρίου και την με αριθμό πρωτοκόλλου ………/2015 βεβαίωση του Ειρηνοδικείου Αθηνών). Παραδεκτά δε εισάγεται προς συζήτηση μετά από: α) την εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση των μετεχουσών πιστωτών (βλ. τις με αριθμούς ……………………../…-2014 εκθέσεις επίδοσης της διορισμένης στο Πρωτοδικείο Πειραιά δικαστικής επιμελήτριας………….) και β) την αποτυχία του δικαστικού συμβιβασμού, δοθέντος ότι δεν έχει γίνει δεκτό το σχέδιο διευθέτησης οφειλών από τους πιστωτές της, καθώς η παράλειψη απάντησης εκ μέρους τους θεωρείται ως αρνητική απάντηση (Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων με βάση τον Ν.3869/2010, έκδοση 2014, παρ. 47, σελ. 173). Η υπό κρίση αίτηση είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 8 και 9 του ν. 3869/2010, καθόσον, με βάση τα εκτιθέμενα σε αυτήν περιστατικά, συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής της αιτούσας στην ρύθμιση του ν.3869/2010, εφόσον πρόκειται για φυσικό πρόσωπο, στερούμενο πτωχευτικής ικανότητας, τα χρέη της δεν περιλαμβάνονται στα εξαιρούμενα της ρύθμισης και έχει ήδη περιέλθει σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών της, πλην του αιτήματος να επικυρωθεί το υποβαλλόμενο σχέδιο διευθέτησης οφειλών κατά το άρθρο 7 του ν. 3869/2010, που είναι μη νόμιμο, αφού η επικύρωση του σχεδίου διευθέτησης, όπως υποβλήθηκε ή τροποποιήθηκε από τους διαδίκους, δεν αποτελεί αντικείμενο της αίτησης του άρθρου 4 παρ. 1 του ν. 3869/2010, αλλά νόμιμη συνέπεια της ελεύθερης συμφωνίας των διαδίκων, σε περίπτωση που κανένας πιστωτής δεν προβάλλει αντιρρήσεις για το αρχικό ή το τροποποιημένο σχέδιο διευθέτησης οφειλών ή συγκατατίθενται όλοι σε αυτό, οπότε ο Ειρηνοδίκης, αφού διαπιστώσει την κατά τα άνω επίτευξη συμβιβασμού, με απόφαση του επικυρώνει το σχέδιο, το οποίο από την επικύρωσή του αποκτά ισχύ δικαστικού συμβιβασμού. Επίσης, μη νόμιμο είναι το αίτημα να αναγνωρισθεί ότι η αιτούσα με την τήρηση των όρων της ρύθμισης, που θα διαταχθεί από το δικαστήριο, θα απαλλαγεί από το υπόλοιπο των οφειλών της, διότι ασκείται πρόωρα και χωρίς να πληρούνται οι προς τούτο προϋποθέσεις. Ειδικότερα, κατά το άρθρο 11 παρ. 1 του ν. 3869/2010 το αίτημα απαλλαγής από κάθε υπόλοιπο οφειλής αποτελεί αντικείμενο μεταγενέστερης αίτησης του οφειλέτη, η οποία υποβάλλεται στο δικαστήριο μετά από την κανονική εκτέλεση από αυτόν όλων των υποχρεώσεων, που επιβάλλονται με την απόφαση που εκδίδεται επί της αίτησης του άρθρου 4 παρ. 1 του ν. 3869/2010. Αλλωστε, δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 69 ΚΠολΔ, ώστε να θεωρηθεί ότι η πρόωρη δικαστική προστασία ζητείται επιτρεπτώς. Κατά τα λοιπά, επομένως, εφόσον δεν επιτεύχθηκε δικαστικός συμβιβασμός μεταξύ της αιτούσας και των πιστωτών της και αφού έχουν καταβληθεί τα νόμιμα τέλη και προσκομίζεται το γραμμάτιο προείσπραξης δικηγορικής αμοιβής (Αριθμός Παραστ. Προείσπραξης ΔΣΠ …………………………….), η υπό κρίση αίτηση θα πρέπει να εξετασθεί ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.
Το δεύτερο των καθ’ ων η αίτηση Ν.Π.Δ.Δ., με τις νομίμως κατατεθείσες προτάσεις του και με δήλωση της πληρεξούσιας του δικηγόρου, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του παρόντος Δικαστηρίου, αρνήθηκε την υπό κρίση αίτηση και προέβαλε τον ισχυρισμό της εξαίρεσης από την ρύθμιση του ν. 3869/2010 των απαιτήσεών του έναντι της αιτούσας, διότι δεν εφαρμόζεται ο νόμος αυτός επί των προς αυτό οφειλών, για τις οποίες εφαρμόζονται οι ειδικές διατάξεις του άρθρου 62 του ν. 2214/1994 και του άρθρου 25 του ν. 3867/2010. Ο ισχυρισμός αυτός είναι μη νόμιμος και θα πρέπει να απορριφθεί. Οι διατάξεις του ν.3869/2010, αν και είναι γενικότερες σε σχέση με αυτές του άρθρου 62 του ν. 2214/1994 και του άρθρου 25 του ν. 3867/2010, κατάργησαν σιωπηρά κάθε άλλη προηγούμενη διάταξη, που ρυθμίζει τον τρόπο αποπληρωμής των δανείων, τα οποία δεν εξυπηρετούνται κανονικά, καθώς με τις διατάξεις του ν. 3869/2010 επιδιώκεται η ελάφρυνση των δανειοληπτών από την υπερχρέωση μέσω της λήψης παντός είδους δανείων και η αποκατάσταση της παραγωγικής τους δυνατότητας, η οποία υποσκάπτεται από το βάρος των χρεών τους, έτσι ώστε η αποδυνάμωση των δικαιωμάτων του δεύτερου των καθ’ ων η αίτηση (και όχι η κατάργησή τους, καθώς με τις ρυθμίσεις του ν. 3869/2010 τα εν λόγω πιστωτικά ιδρύματα μπορούν να ικανοποιηθούν συμμέτρως ή προνομιακά, στην περίπτωση που έχουν εμπράγματη εξασφάλιση σε σχέση με τους υπόλοιπους πιστωτές του οφειλέτη) να επιβάλλεται από λόγους γενικότερου κοινωνικού συμφέροντος, ενώ η προνομιακή μεταχείριση του ανωτέρω πιστωτικού ιδρύματος έναντι των υπολοίπων πιστωτριών (ανώνυμων τραπεζικών εταιρειών) βάσει των προαναφερόμενων διατάξεων δεν είναι ανεκτή δικαιοπολιτικά, διότι ο νομοθέτης με τον νόμο για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα θέλησε να υπαχθούν στις ρυθμίσεις του οι χρηματικές οφειλές από δάνεια προς όλους τους πιστωτές (ιδιώτες και μη), επιπρόσθετα δε, στην περίπτωση που ήθελε να εξαιρέσει του νόμου αυτού τις οφειλές προς το ανωτέρω πιστωτικό ίδρυμα, που είναι Ν.Π.Δ.Δ., θα το είχε πράξει ρητώς, όπως στην περίπτωση των οφειλών από τέλη προς Ν.Π.Δ.Δ. κατά το άρθρο 1 παρ. 2, περ. β` του ν.3869/2010, οι οποίες, όπως και οι λοιπές εξαιρούμενες της ρύθμισης χρεών και απαλλαγής οφειλές της προαναφερθείσας διάταξης, προέρχονται από την άσκηση δημόσιας εξουσίας ή από σχέσεις δημοσίου δικαίου, περιπτώσεις δηλαδή στις οποίες το φυσικό πρόσωπο έχει την ιδιότητα του διοικούμενου και όχι του ιδιώτη αντισυμβαλλομένου κατά το άρθρο 361 ΑΚ, ενώ η ίδια ως άνω διάταξη δεν διαλαμβάνει τίποτα για οφειλές από δάνεια, που χορήγησαν Ν.Π.Δ.Δ., όπως εν προκειμένω το δεύτερο των καθ’ ων η αίτηση. Ακόμη, η ρύθμιση του άρθρου 25 του ν. 3867/2010 δεν αποκλείει την προκειμένη ρύθμιση του ν. 3869/2010, καθώς κατά την πρώτη (άρθρο 25 του ν. 3867/2010) προβλέπεται μία ρύθμιση των μελών του ταμείου με απόφαση του Δ.Σ., ενώ στην προκειμένη προβλέπεται ρύθμιση, η οποία είναι απότοκος δικαστικής ρύθμισης (ΜΠρΠατρ 555/2013, ΕιρΠολυκ 8/2014, ΕιρΝεμ 38/2014, ΕιρΘ 1238/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών NOMOS, Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων με βάση τον Ν. 3869/2010, έκδοση 2014, παρ. 87 – 89, σελ. 70 – 71). Σε κάθε περίπτωση η εξαίρεση του εν λόγω Ν.Π.Δ.Δ. θα προσέκρουε στην προβλεπόμενη στο άρθρο 4 του Συντάγματος αρχή της ισότητας, για τον λόγο ότι οι δανειολήπτες του εν λόγω Ν.Π.Δ.Δ. σε σχέση με τους δανειολήπτες των υπολοίπων πιστωτικών ιδρυμάτων θα στερούνταν αναιτιολόγητα των ευνοϊκών διατάξεων του ν. 3869/2010, καθώς από τον ν. 3867/2010 δεν προκύπτουν ευνοϊκές διατάξεις ανάλογες του ν. 3869/2010, αφού η παρ. 6 του άρθρου 25 του ν. 3867/2010 προβλέπει όρους διευκόλυνσης και εξυπηρέτησης δανείων και όχι απαλλαγής, όπως προβλέπει ο ν. 3869/2010 (ΕιρΝεμ 38/2014, ΕιρΓυθ 11/2013, ΕιρΝΙων 25/2013, ΕιρΠειρ 68/2012, ΕιρΕριν 1/2012, ΕιρΜουδ 2/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών NOMOS). Από την εκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων, και συγκεκριμένα της ένορκης κατάθεσης του νόμιμα εξετασθέντος, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, μάρτυρα, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά της δημόσιας συνεδρίασης του παρόντος Δικαστηρίου, όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, αλλά και των προσκομισθέντων, κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας κατ’ άρθρο 227 και 759 παρ. 3 ΚΠολΔ, εγγράφων εκ μέρους της αιτούσας, είτε ως αυτοτελών αποδεικτικών μέσων είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 παρ. 3, 339, 395, 741 και 744 ΚΠολΔ), μερικά δε εκ των οποίων μνημονεύονται ειδικότερα, στην συνέχεια, χωρίς κανένα, ωστόσο, να παραλείπεται κατά την ουσιαστική εκτίμηση της υπόθεσης, τις προτάσεις των διαδίκων, τις προφορικές εξηγήσεις των πληρεξουσίων τους δικηγόρων και τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρα 336 παρ. 4 και 741 ΚΠολΔ), τα οποία το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του αυτεπαγγέλτως, αλλά και από όλη γενικά την διαδικασία αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:

Η αιτούσα, κάτοικος Κρανιδίου, σήμερα, είναι χήρα από ………. και έχει αποκτήσει τέκνα με τον σύζυγό της, την………………….. ετών αντίστοιχα (βλ.το με αριθμό πρωτοκόλλου ……………/15-7-2014 Πιστοποιητικό Οικογενειακής Κατάστασης του Δ. Ερμιονίδας). Λαμβάνει κύρια σύνταξη χηρείας του συζύγου της από το ΙΚΑ καθαρού ποσού 1.108,696 μηνιαίως και επικουρική σύνταξη χηρείας του συζύγου της από το ΙΚΑ καθαρού ποσού 108,756 μηνιαίως (βλ. την προσκομιζόμενη εκκαθάριση κύριας σύνταξης μηνός Απριλίου 2015 και το ενημερωτικό σημείωμα επικουρικής σύνταξης μηνών Οκτωβρίου, Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου του 2014). Το έτος 2013 η αιτούσα διέθετε ατομικό μηνιαίο εισόδημα 1.512,926 προερχόμενο από την σύνταξή της, εισόδημα από ακίνητα και από γεωργικές επιχειρήσεις (βλ. πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου οικονομικού έτους 2014). Το έτος 2012 η αιτούσα διέθετε ατομικό μηνιαίο εισόδημα 1.666,646 προερχόμενο από την σύνταξή της, εισόδημα από ακίνητα και από γεωργικές επιχειρήσεις (βλ. εκκαθαριστικό σημείωμα οικονομικού έτους 2013). Το έτος 2011 η αιτούσα διέθετε ατομικό μηνιαίο εισόδημα 1.738,436 προερχόμενο από την σύνταξή της, εισόδημα από ακίνητα και από γεωργικές επιχειρήσεις (βλ. εκκαθαριστικό σημείωμα οικονομικού έτους 2012). Το έτος 2010 η αιτούσα διέθετε ατομικό μηνιαίο εισόδημα 1.884,456 προερχόμενο από την σύνταξή της, εισόδημα από ακίνητα και από γεωργικές επιχειρήσεις (βλ. εκκαθαριστικό σημείωμα οικονομικού έτους 2011). Το έτος 2009 η αιτούσα διέθετε ατομικό μηνιαίο εισόδημα 1.887,876 προερχόμενο από την σύνταξή της, εισόδημα από ακίνητα και από γεωργικές επιχειρήσεις (βλ. εκκαθαριστικό σημείωμα οικονομικού έτους 2010). Το έτος 2008 η αιτούσα διέθετε ατομικό μηνιαίο εισόδημα 1.979,856 προερχόμενο από την σύνταξή της, εισόδημα από ακίνητα και από γεωργικές επιχειρήσεις (βλ. εκκαθαριστικό σημείωμα οικονομικού έτους 2009). Το έτος 2007 η αιτούσα διέθετε ατομικό μηνιαίο εισόδημα 311,946 προερχόμενο από εισόδημα από ακίνητα και από γεωργικές επιχειρήσεις (βλ. εκκαθαριστικό σημείωμα οικονομικού έτους 2008). Το έτος 2006 η αιτούσα και ο σύζυγός της διέθεταν και από εισόδημά δικό της και του συζύγου της από ακίνητα και από γεωργικές επιχειρήσεις (βλ. εκκαθαριστικό σημείωμα οικονομικού έτους 2007). Από την παράθεση των ως άνω δεδομένων προκύπτει ότι το εισόδημα της αιτούσας έβαινε συνεχώς μειούμενο τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να μην είναι πλέον σε θέση να ανταποκριθεί στις δανειακές της υποχρεώσεις προς τους καθ` ων η αίτηση πιστωτές, με αποτέλεσμα να περιέλθει χωρίς υπαιτιότητά της σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών της, καθώς αδυναμία πληρωμών σημαίνει ανικανότητα της οφειλέτριας να εξοφλήσει τους πιστωτές της λόγω έλλειψης ρευστότητας, δηλαδή έλλειψης όσων χρημάτων απαιτούνται, για να μπορεί η οφειλέτρια να ανταποκρίνεται στα ληξιπρόθεσμα χρέη της. Προκύπτει δε από την αναφορά των μηνιαίων εισοδημάτων της ότι από το 2006 έως σήμερα έχει υποστεί μείωση των εισοδημάτων της σε ποσοστό 53,96%. Η αιτούσα έχει στην πλήρη κυριότητά της κατά ποσοστό 100% στο Κρανίδι, επί της οδού …..μια ισόγεια οριζόντια ιδιοκτησία, εμβαδού 124,80 τ.μ., η οποία κείται εντός οικοπέδου συνολικής έκτασης 251,35 τ.μ. και έχει ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του προαναφερθέντος οικοπέδου 45096ο (βλ. την κατατεθείσα στον ανοιχθέντα φάκελο στο παρόν Δικαστήριο κατά την κατάθεση της υπό κρίση αίτησης με αριθμό 1 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου……………..). Το ακίνητό της αυτό είναι αντικειμενικής αξίας 44.642,56€ (βλ.την δήλωση ΕΝ.Φ.Ι.Α. – πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου ν. 4223/2013 έτους 2014) και χρησιμεύει για κύρια κατοικία της ίδιας και του ενός τέκνου της. Έχει επίσης στην εν λόγω πολυκατοικία στην πλήρη κυριότητά της κατά ποσοστό 100% μία υπόγεια θέση στάθμευσης, εμβαδού 35 τ.μ. με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του προαναφερθέντος οικοπέδου 2096ο (βλ. την κατατεθείσα στον ανοιχθέντα φάκελο στο παρόν Δικαστήριο κατά την κατάθεση της υπό κρίση αίτησης με αριθμό ……πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου ………………), αντικειμενικής αξίας αντικειμενικής αξίας 4.777,50 € (βλ. το προσκομισθέν κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας κατ’ άρθρο 227 ΚΠολΔ από 7-5-2015 φύλλο υπολογισμού αξίας ακινήτου της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου ………………). Έχει επίσης στην πλήρη κυριότητά της κατά ποσοστό 100% 3 υπόγειες αποθήκες 6 τ.μ. έκαστη με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του προαναφερθέντος οικοπέδου 1096ο έκαστη (βλ. την κατατεθείσα στον ανοιχθέντα φάκελο στο παρόν Δικαστήριο κατά την οριζόντιας ιδιοκτησίας της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου ………………….), αντικειμενικής αξίας 2.457,006 όλων των αποθηκών (βλ. το προσκομισθέν κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας κατ’ άρθρο 227 ΚΠολΔ από 7-5-2015 φύλλο υπολογισμού αξίας ακινήτου της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου…………..), η δε αντικειμενική αξία της κατοικίας αυτής μετά της υπόγειας θέσης στάθμευσης και της αποθήκης δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο αφορολόγητο όριο απόκτησης πρώτης κατοικίας προσαυξημένο κατά 50%. Η αιτούσα κέκτηται ακόμα: α) την επικαρπία σε ποσοστό 100% μίας οριζόντιας ιδιοκτησίας διαμερίσματος πρώτου ορόφου, στο Κρανίδι, επί της οδού ………… εμβαδού 69,00 τ.μ., η οποία κείται εντός οικοπέδου συνολικής έκτασης 251,35 τ.μ. και έχει ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του προαναφερθέντος οικοπέδου 500% (βλ. την κατατεθείσα στον ανοιχθέντα φάκελο στο παρόν Δικαστήριο κατά την κατάθεση της υπό κρίση αίτησης με αριθμό ……πράξη γονικής παροχής ψιλής κυριότητας οριζόντιας ιδιοκτησίας της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου ………..), αντικειμενικής αξίας 25.564,506 (βλ. το προσκομιζόμενο κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας κατ’ άρθρο 227 ΚΠολΔ από 7-5-2015 φύλλο υπολογισμού αξίας ακινήτου της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου ……………………………………………………..), β) την πλήρη κυριότητα μίας οριζόντιας ιδιοκτησίας υπό στοιχείο ………………………, αποτελούμενης από ισόγειο και πρώτο όροφο, όπως αυτή φαίνεται στο από 27-8-2003 τοπογραφικό διάγραμμα και στις από 2003 κατόψεις ισογείου και ορόφου του τοπογράφου μηχανικού ……………., που είναι προσαρτημένα στην με αριθμό πράξη της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου………………., συνολικής επιφάνειας 82,35 τ.μ. με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 333,3%ο, κειμένης σε οικόπεδο εμβαδού 6.420,00 τ.μ. ευρισκομένου στην θέση …………………. της κτηματικής περιφέρειας του δήμου Κρανιδίου, κτηθείσας από την αιτούσα δυνάμει της με αριθμό ……. πράξης της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου ………………………., νομίμως μεταγεγραμμένης στον τόμο ……και αριθμό ………… των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Μάσσητος, σε συνδυασμό με το με αριθμό…… συμβόλαιο του Συμβολαιογράφου Κρανιδίου ……………………….., νομίμως μεταγεγραμμένου στον τόμο…… βιβλίων μεταγραφών του κατάθεση της υπό κρίση αίτησης με αριθμό πράξη σύστασης Υποθηκοφυλακείου Μάσσητος. Το κτίσμα αυτό είναι αντικειμενικής αξίας 14.582,996 (βλ. την από 31-7-2014 δήλωση ΕΝ.Φ.Ι.Α. – πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου του ν. 4223/2013 έτους 2014) και η συνολική αντικειμενική αξία του αγροτεμαχίου είναι 8.346,00 (βλ. το προσκομιζόμενο κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας κατ’ άρθρο 227 ΚΠολΔ από 7-5-2015 φύλλο υπολογισμού αξίας ακινήτου της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου ……………….), γ) την επικαρπία σε ποσοστό 100% του δικαιώματος ανέγερσης του με αριθμό 1 διαμερίσματος του δεύτερου ορόφου, εμβαδού 69,60 τ.μ. και του δικαιώματος ανέγερσης του με αριθμό 1 διαμερίσματος του τρίτου ορόφου, εμβαδού 75,00 τ.μ. επί μίας πολυκατοικίας ευρισκόμενης στο Κερατσίνι Πειραιώς, και έχει ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του προαναφερθέντος οικοπέδου 250%ο (βλ. την κατατεθείσα στον ανοιχθέντα φάκελο στο παρόν Δικαστήριο κατά την κατάθεση της υπό κρίση αίτησης με αριθμό πράξη αγοραπωλησίας ακινήτου του Συμβολαιογράφου Πειραιά ………………………….), αντικειμενικής αξίας 23.846,396 (βλ. τα προσκομιζόμενα κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας κατ’ άρθρο 227 ΚΠολΔ από 7-5-2015 φύλλα υπολογισμού αξίας ακινήτου της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου ……………………………………..) και δ) ενός αγροτεμαχίου εμβαδού 7.687,14 τ.μ., που βρίσκεται στην θέση ……….του δημοτικού διαμερίσματος Ερμιόνης του Δ. Ερμιόνης, πλήρους κυριότητας της αιτούσας, αντικειμενικής αξίας 14.528,696 (βλ. το προσκομιζόμενο κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας κατ’ άρθρο 227 ΚΠολΔ από 7-5-2015 φύλλο υπολογισμού αξίας ακινήτου της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου ……………….), μικρής εμπορικής αξίας, κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου (βλ. την περιεχόμενη στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του παρόντος Δικαστηρίου μαρτυρική κατάθεση), η εκποίηση των οποίων δεν κρίνεται απαραίτητη, γιατί δεν έχουν μεγάλη εμπορική αξία, η προσφορά τους προς εκποίηση δεν θα προκαλέσει ιδιαίτερο αγοραστικό ενδιαφέρον λόγω του είδους των εμπραγμάτων δικαιωμάτων της, αλλά ούτε και θα αποφέρει κάποιο αξιόλογο τίμημα για την ικανοποίηση των πιστωτών της αιτούσας, λαμβανομένων υπόψη ιδίως του είδους των εμπραγμάτων δικαιωμάτων της και ειδικά ως προς την προρρηθείσα πλήρη κυριότητα επί μίας οριζόντιας ιδιοκτησίας υπό στοιχείο ΚΑΤΟΙΚΙΑ Γ στην θέση ………..η ύπαρξη εμπράγματου βάρους επ’ αυτής υπέρ της πρώτης των καθ’ ων η αίτηση πιστώτριας (βλ. την με αριθμό 1852/2006 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου) συνιστά ανασταλτικό παράγοντα για την εκποίησή της ενόψει και της πασίδηλης γενικής οικονομικής δυσπραγίας (ΜΠρΠειρ 4645/2011, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών NOMOS), όπως επίσης και το γεγονός ότι είναι ημιτελής, και των εξόδων της διαδικασίας εκποίησης. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι η αιτούσα έχει περιέλθει χωρίς δική της υπαιτιότητα (δραματική μείωση των εισοδημάτων της από κάθε πηγή, δαπάνες διατροφής του άνεργου τέκνου της) σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώνει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές της, οι οποίες αφορούν είτε σε ανέγγυους είτε σε ενέγγυους πιστωτές, δεν έχουν αναληφθεί το τελευταίο έτος πριν από την υποβολή της υπό κρίση αίτησης, καθότι οι καθ’ ων η αίτηση πιστωτές δεν προβάλλουν ισχυρισμό ότι αυτές αντλήφθηκαν εντός του τελευταίου έτους πριν από την κατάθεση της αίτησης, θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης σε αυτούς κατά πλάσμα του νόμου ληξιπρόθεσμες και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά τον χρόνο κοινοποίησης αυτής, με εξαίρεση τις παρακάτω αναφερόμενες δεύτερη και τρίτη απαιτήσεις της πρώτης των καθ’ ων η αίτηση πιστώτριας, που είναι εξασφαλισμένες με ειδικό προνόμιο ή εμπράγματο δικαίωμα, οι οποίες και συνεχίζουν να εκτοκίζονται μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης επί της αίτησης με επιτόκιο ενήμερης οφειλής (άρθρο 6 παρ. 3 του ν.3869/2010), των οποίων το ύψος δεν αμφισβητήθηκε από τους πιστωτές, πλην εκείνων που επικαιροποιήθηκαν με στοιχεία που προσκομίσθηκαν κατά την συζήτηση (βλ. την από 20-3-2015 κατάσταση οφειλών του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων). Πιστωτές λοιπόν εν προκειμένω είναι οι παρακάτω, προς τους οποίους, δυνάμει των ανωτέρω, η αιτούσα έχει τις εξής αντίστοιχα οφειλές: 1) ως εγγυήτρια προς την εταιρεία με την επωνυμία «………. .» από την με αριθμό ………. σύμβαση στεγαστικού δανείου για ποσό 156.661,996, ως οφειλέτρια από την με αριθμό ………. σύμβαση στεγαστικού δανείου για ποσό 98.255,826 και από την με αριθμό 246539 σύμβαση στεγαστικού δανείου για ποσό 12.447,676, ήτοι συνολικά για ποσό 267.365,486, η δεύτερη και τρίτη εκ των οποίων απαιτήσεις είναι εξασφαλισμένες με προσημείωση υποθήκης α τάξης στο προπεριγραφόμενο ακίνητο της αιτούσας, η οποία εγγράφηκε για το ποσό των 150.000,006 δυνάμει της μιε αριθμό 1852/2006 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου, 2) ως οφειλέτρια προς το Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία……………., από το με αριθμό λογαριασμού ……………… δάνειο μικροεπισκευών για το ποσό των 11.832,44€ και 3) ως εγγυήτρια προς την τρίτη των καθ’ ων η αίτηση πιστώτρια Α.Ε.», από το με αριθμό ……………………………… δάνειο για το ποσό των 14.079,16€. Έτσι, οι συνολικές οφειλές της αιτούσας προς τους πιστωτές της ανέρχονται στο ποσό των 293.277,086. Ο ισχυρισμός δε όλων των πιστωτών ότι η αιτούσα εκ δόλου περιήλθε σε αδυναμία πληρωμής, διότι ανέλαβε τις υποχρεώσεις από τις ως άνω δανειακές συμβάσεις, χωρίς να έχει την σχετική οικονομική δυνατότητα και με απώτερο σκοπό την διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους της, είναι απορριπτέος ως αόριστος, καθώς δεν νοείται δολιότητα της δανειολήπτριας με μόνη την ανάληψη δανειακής υποχρέωσης, της οποίας η εξυπηρέτηση είναι επισφαλής, αλλά απαιτείται επιπροσθέτως η από την δανειολήπτρια πρόκληση άγνοιας της επισφάλειας στους πιστωτές. Δεν εξειδικεύονται όμως εν προκειμένω, οι συγκεκριμένες ενέργειες, με τις οποίες η αιτούσα απέκρυψε από τους πιστωτές της την οικονομική της κατάσταση, δεδομένου ότι εν γένει οι πιστωτές (τράπεζες εν προκειμένω) ούτως ή άλλως ελέγχουν την πιστοληπτική ικανότητα της δανειολήπτριας μέσω εκκαθαριστικού σημειώματος ή βεβαίωσης αποδοχών, ενώ μπορούν επιπλέον να διαπιστώσουν και τυχόν λοιπές δανειακές υποχρεώσεις της (σε άλλα πιστωτικά ιδρύματα) ή την εν γένει οικονομική της συμπεριφορά μέσω του συστήματος Τειρεσίας. Αν επομένως το πιστωτικό ίδρυμα αγνοήσει τις καταχωρήσεις και τα στοιχεία που καθιστούν την αιτούσα αφερέγγυα και γενικά παραμελήσει την έρευνα της πιστοληπτικής ικανότητας της οφειλέτριας, όπως επιβάλλουν οι αρχές του υπεύθυνου δανεισμού που έχουν θεσμοθετηθεί και νομοθετικά με το άρθρο 8 της ΚΥΑ Ζ1-699 των Υπουργών Οικονομικών, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας προς της Οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Απριλίου 2008 για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης κλπ» (ΦΕΚ 917/2010, τ. Β`), φέρει ευθύνη για την επισφάλεια αυτή (ΕιρΑΘ 102/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ΕιρΝικ 4/2014, ΕιρΞυλοκ 40/2014, ΕιρΑλμωπ 143/2013, ΕιρΚρωπ 22/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών NOMOS), άποψη την οποία ενστερνίζεται το παρόν Δικαστήριο (βλ. όμως και αντίθετη άποψη σε Κρητικό, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων με βάση τον Ν. 3869/2010, έκδοση 2014, παρ. 36 – 38, σελ. 48 – 51 και εκεί νομολογιακές παραπομπές). Κατά συνέπεια, δεν νοείται δολιότητα της δανειολήπτριας, που εν συνεχεία αδυνατεί να πληρώσει. Δολιότητα θα μπορούσε να νοηθεί, μόνο αν η δανειολήπτρια εξαπάτησε τους υπαλλήλους του πιστωτικού ιδρύματος προσκομίζοντας πλαστά στοιχεία ή αποκρύπτοντας υποχρεώσεις της, που δεν έχουν καταχωρηθεί στις βάσεις δεδομένων που αξιοποιούν οι τράπεζες για την οικονομική συμπεριφορά των πελατών τους, πράγμα που στην προκειμένη περίπτωση δεν συντρέχει. Επίσης, το γεγονός ότι η αιτούσα προέβη σε μεταβίβαση λόγω πώλησης με το με αριθμό συμβόλαιο αγοραπωλησίας αστικών ακινήτων της Συμβολαιογράφου Σπάρτης ………………….και με τα με αριθμούς ………….συμβόλαια αγοραπωλησίας αγροτικών ακινήτων της ανωτέρω Συμβολαιογράφου Σπάρτης του ιδανικού μεριδίου εξ αδιαιρέτου του 1/3 που διέθετε σε: α) ένα οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο εμβαδού 235,20 τ.μ. με την εντός αυτού παλαιά διώροφη οικία συνολικού εμβαδού 134,00 τ.μ. εντός του οικισμού…………………………. σε ένα οικόπεδο άρτιο και μη οικοδομήσιμο εμβαδού 67,70 τ.μ. εντός του οικισμού ……και σε ένα οικόπεδο άρτιο και μη οικοδομήσιμο εμβαδού 21,00 τ.μ. εντός του οικισμού ……………, του ………έναντι συνολικού τιμήματος και για τα τρία ακίνητα 15.000,006, που αντιστοιχούσε σε 5.000,006 στο ιδανικό της μερίδιο, β) ενός αγροτεμαχίου εμβαδού 17.442,40 τ.μ. μετά της παλαιάς εντός αυτού ισόγειας αποθήκης εμβαδού 21,42 τ.μ. στην θέση ……………της κτηματικής περιφέρειας …..του …………….έναντι τιμήματος 5.300,006, που αντιστοιχούσε σε 1.767,006 στο ιδανικό της μερίδιο και γ) ενός αγροτεμαχίου εμβαδού 17.022,90 τ.μ. στον οικισμό …………….., του………………..3 και ενός ξηρικού γηπέδου εμβαδού 1.557,406 στην θέση ………….- της κτηματικής περιφέρειας ……….. του………………………………… έναντι συνολικού τιμήματος και για τα δύο ακίνητα 1.700,006, που αντιστοιχούσε σε 567,006 στο ιδανικό της μερίδιο, πρέπει να ειπωθεί ότι, αν και η επιχειρηθείσα από την οφειλέτρια μεταβίβαση των προαναφερθέντων εμπραγμάτων δικαιωμάτων επηρεάζει την δυνατότητα να εξυπηρετεί τα χρέη της, εντούτοις μόνο το αποτέλεσμα αυτό δεν αρκεί, ώστε να προσαφθεί στην μεταβιβάζουσα οφειλέτρια ότι ενήργησε ενάντια στην καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη ή δολίως, καθώς η μεταβίβαση έγινε βάσει επαχθούς αιτίας, αφορούσε σε περιουσιακά στοιχεία μικρής αξίας σε σχέση με το ύψος των χρεών της και δεν επέδρασε άμεσα ή έμμεσα στην δυνατότητά της να εξυπηρετήσει τα χρέη της. Εν προκειμένω, κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου οι ως άνω μεταβιβάσεις δεν έγιναν με σκοπό να αποστερηθεί η αιτούσα της δυνατότητας να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πιστωτών της, δεδομένου ότι στο μερίδιό της αντιστοιχούσε το ποσό των 7.267,006, όταν τα χρέη της ξεπερνούν το ποσό των 292.000,006, ήτοι όχι σημαντικής αξίας που σε περίπτωση ρευστοποίησης θα μπορούσε να αποφέρει αξιόλογο τίμημα για την ικανοποίηση των πιστωτών, έγιναν δε αυτές οι μεταβιβάσεις σε περίοδο που η αιτούσα εξυπηρετούσε τις οφειλές της και αναλώθηκε και στον σκοπό αυτό το τίμημα, ενώ δεν μεταβίβασε την λοιπή και μάλιστα αξιόλογη περιουσία της (ΕιρΚρωπ 978/2014, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών NOMOS). Η δε προβληθείσα προφορικώς στο ακροατήριο, αλλά και με τις προτάσεις της πρώτης των καθ’ ων η αίτηση πιστώτριας ένσταση περί καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμη, καθόσον τα περιστατικά αυτά, και αληθή υποτιθέμενα, δεν μπορούν να θεμελιώσουν την ένσταση του άρθρου 281 ΑΚ. Άλλωστε, η επιδίωξη για ρύθμιση δεν συνιστά κατάχρηση δικαιώματος, καθώς η άσκηση του δικαιώματος αυτού δεν έρχεται σε αντίθεση με την καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και τον κοινωνικοοικονομικό σκοπό του δικαιώματος. Αντίθετα, κρίνεται ότι είναι απολύτως σύμφωνη με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου και δεν ασκείται άσκοπα, αλλά σύμφωνα με τον σκοπό των διατάξεων του ν.3869/2010 και σύμφωνα με τους παγιωμένους ηθικούς κανόνες, που χαρακτηρίζουν την συμπεριφορά του μέσου συνετού ανθρώπου. Η απαγόρευση της άσκησης του δικαιώματος, που ορίζει το άρθρο 281 ΑΚ, με τους όρους που αυτό προβλέπει, είναι παραδεκτή μόνο για δικαίωμα, το οποίο απορρέει από διατάξεις ουσιαστικού νόμου και όχι από διατάξεις δικονομικές (ΑΠ 1006/1999, ΑΠ 683/1999, ΑΠ 392/1997, ΕφΠειρ 357/2005, ΕφΛαρ 474/2005, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών NOMOS). Περαιτέρω από το σύνολο των εισοδημάτων της αιτούσας, από την συνεκτίμηση των αναγκαίων δαπανών που απαιτούνται για την ικανοποίηση των βιοτικών αναγκών της ίδιας και της οικογένειάς της, το ύψος των οποίων, λαμβανομένων υπόψη και των διδαγμάτων της κοινής πείρας, ανέρχεται κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου στο ποσό των 900,00€ μηνιαίως, πλέον ή έλασσον, αλλά και της μη αναμενόμενης ουσιαστικής βελτίωσης της οικονομικής της κατάστασης, ενόψει και των ιδιαίτερα δυσμενών οικονομικών συνθηκών που επικρατούν στην χώρα, αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα, και έχουν προκαλέσει μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, και των εν γένει φορολογικών επιβαρύνσεων, που έχουν επιβληθεί από το Κράτος, προκύπτει ότι αυτή βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεών της απέναντι στους καθ’ ων η αίτηση πιστωτές της και υπάγεται στον ν. 3869/2010, οπότε το παρόν Δικαστήριο πρέπει να προβεί καταρχάς στην ρύθμιση μηνιαίων καταβολών από τα εισοδήματά της για χρονικό διάστημα πέντε (5) ετών προς μερική εξόφληση των οφειλών, τηρούμενων των άρθρων 21 του Συντάγματος περί της υποχρέωσης ειδικής μέριμνας του Κράτους για την προστασία της οικογένειας, του άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος που καθορίζει ως πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας τον σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου, του άρθρου 5 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος περί ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, συμμετοχής στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας υπό συνθήκες απόλυτης προστασίας της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας και του άρθρου 25 του Συντάγματος που καθιερώνει την αρχή του κοινωνικού κράτους. Η συνολική μηνιαία καταβολή, λαμβανομένων υπόψη των εισοδημάτων της αιτούσας και του ποσού που απαιτείται για την κάλυψη των βιοτικών και οικογενειακών της αναγκών, πρέπει να ορισθεί στο ποσό των 317,44€ σε 60 άτοκες μηνιαίες δόσεις, αρχής γενομένης από τον πρώτο μήνα μετά από την δημοσίευση της παρούσας. Σε καθέναν από τους καθ’ ων η αίτηση πιστωτές αναλογεί από το ποσό των 317,44β μηνιαίως στην πιστώτρια εταιρεία με την επωνυμία ………………………. το ποσό των 289,39€ (317,446X267.365,486/293.277,086), επιμεριζόμενο για μεν την οφειλή ποσού 156.661,99β από την με αριθμό ………………. σύμβαση στεγαστικού δανείου στο ποσό των 169,57€ (289,39X156.661,996/267.365,48€), για δε την οφειλή ποσού 98.255,826 από την με αριθμό ………….. σύμβαση στεγαστικού δανείου στο ποσό των 106,356 (289,39X98.255,826/267.365,486) και τέλος για την οφειλή ποσού 12.447,676 από την με αριθμό ………….. σύμβαση στεγαστικού δανείου στο ποσό των 13,476 (289,39X12.447,676/267.365,486), στο δεύτερο των καθ’ ων η αίτηση πιστωτή Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «…………….» την οφειλή ποσού 11.832,446 από το με αριθμό λογαριασμού ………. δάνειο μικροεπισκευών το ποσό των 12,816 (317,44 €Χ11.832,446/293.277,08€) και στην τρίτη των καθ’ ων η αίτηση πιστώτρια «…………..» για την οφειλή ποσού 14.079,166 από το με αριθμό ……………………… δάνειο το ποσό των 15,246 (317,446X14.079,166/293.277,086). Μετά από την ολοκλήρωση των καταβολών αυτών στο τέλος της πενταετίας κάθε πιστωτής θα έχει λάβει τα εξής ποσά: 1) η εταιρεία με την επωνυμία ………………. για την πρώτη εμπραγμάτως ασφαλισμένη απαίτησή της 06,356X60) με υπόλοιπο απαίτησης 91.874,826 (98.255,82€-…..), για την δεύτερη εμπραγμάτως ασφαλισμένη απαίτησή της το ποσό των 808,206 (13,476X60) με υπόλοιπο απαίτησης 11.639,476 (12.447,676-808,206) ενώ για την ανέγγυα απαίτησή της το ποσό των 10.174,206 (169,576X60) με υπόλοιπο απαίτησης 146.487,796 (156.661,996-10.174,206), 2) το δεύτερο των καθ’ ων η αίτηση Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία « για την ανέγγυα απαίτησή του το ποσό των 768,606 (12,816X60) με υπόλοιπο απαίτησης 11.063,846 (11.832,446-768,606) και 3) η τρίτη των καθ’ ων η αίτηση πιστώτρια για την ανέγγυα απαίτησή της το ποσό των 914,406 (15,246X60) με υπόλοιπο απαίτησης 13.164,766 (14.079,166-914,406), και συνολικά υπόλοιπο οφειλής της αιτούσας σε αμφότερους τους ανωτέρω πιστωτές ποσού 274.230,686 (91.874,826+ 11.639,476+ 146.487,796+ 11.063,846+ 13.164,766).
Περαιτέρω και στα πλαίσια της ρύθμισης του άρθρου 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010 θα πρέπει να ορισθούν μηνιαίες καταβολές για την διάσωση της κύριας κατοικίας της αιτούσας. Εφόσον τα υπόλοιπα των χρεών της οφειλέτριας μετά από τις καταβολές της ρύθμισης του άρθρου 8 παρ. 2 του ν. 3869/2010 υπερβαίνουν το ποσό του 80% της αντικειμενικής αξίας της κατοικίας της, το δικαστήριο μπορεί να προβεί σε ρύθμιση επιβάλλοντάς της πρόσθετο χρέος για την εξόφληση των οφειλών της αυτών ανερχόμενο μέχρι και στο 80% της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας της, απαλλασσομένης του υπολοίπου των χρεών με την τήρηση της ρύθμισης. Η αντικειμενική αξία της υπό διάσωση πρώτης κατοικίας ανέρχεται στο ποσό των 44.642,566, ενώ, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, θα τύχουν διάσωσης και η υφιστάμενη αποθήκη επί της ιδίας πολυκατοικίας όπου ευρίσκεται και η κύρια κατοικία της, αντικειμενικής αξίας 2.457,006, όπως επίσης και η υφιστάμενη υπόγεια θέση στάθμευσης επί της ιδίας πολυκατοικίας όπου ευρίσκεται και η κύρια κατοικία της, αντικειμενικής αξίας 4.777,506. Για την διάσωση λοιπόν της κύριας κατοικίας της η αιτούσα θα πρέπει να καταβάλει το 80% της αντικειμενικής της αξίας, που ανέρχεται σε 35.714,056, για την διάσωση της προρρηθείσας αποθήκης το 80% της αντικειμενικής της αξίας, που ανέρχεται σε 1.965,606 και για την διάσωση της προρρηθείσας θέσης στάθμευσης το 80% της αντικειμενικής της αξίας, που ανέρχεται σε 3.822,006. Η αποπληρωμή του ποσού αυτού θα ξεκινήσει πέντε χρόνια μετά από την δημοσίευση της παρούσας, καθώς κρίνεται ότι θα πρέπει να παρασχεθεί στην αιτούσα περίοδος χάριτος διάρκειας πέντε ετών, ώστε να μη συμπέσουν οι ρυθμίσεις των άρθρων 8 παρ. 2 και 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010, με κίνδυνο να φανεί ασυνεπής στις υποχρεώσεις της και να εκπέσει των ρυθμίσεων. Το καταβλητέο από την αιτούσα ποσό των 41.501,656 θα καλυφθεί με μηνιαίες καταβολές ύψους 230,566 (41.501,656/180 μήνες) και για χρονικό διάστημα 180 μηνών (15 ετών), ενώ η τελευταία δόση θα είναι ποσού 231,416, εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά τον χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος κατά τον τελευταίο μήνα για τον οποίο υφίσταται μέτρηση, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (άρθρο 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010), λαμβανομένων υπόψη του ύψους του χρέους που πρέπει να καταβάλει για την διάσωση της κύριας κατοικίας της, της οικονομικής της δυνατότητας και της ηλικίας της. Από τις καταβολές για την διάσωση της κύριας κατοικίας θα ικανοποιηθούν προνομιακά η δεύτερη και η τρίτη των αναφερόμενων στην αναλυτική κατάσταση της αίτησης απαιτήσεων της εταιρείας με την επωνυμία «……………………..», οι οποίες μετά από τις μηνιαίες καταβολές επί πενταετία θα ανέρχονται στο ποσό των 103.514,296 (110.703,496 – 7.189,206), καθόσον οι απαιτήσεις αυτές, όπως προαναφέρθηκε, είναι εξοπλισμένες με εμπράγματη ασφάλεια. Το δικαστήριο δεν δεσμεύεται από το σχέδιο αποπληρωμής της οφειλέτριας, καθώς αυτό είναι αποκλειστικά αρμόδιο να κρίνει ποιο είναι το πραγματικό ύψος των καταβολών, ορίζοντας και καταβολές σε μικρότερο του αιτούμενου από την οφειλέτρια ύψους (ΕιρΚαβ 388/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών NOMOS, ΕιρΝικ 39/2012, ΕιρΝικ 12/2011, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Βενιέρης – Κατσάς, Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, έκδοση 2013, σελ. 353), καθότι το σχέδιο διευθέτησης δεν αποτελεί αίτημα, ώστε κατά το άρθρο 106 ΚΠολΔ να δεσμεύει το δικαστήριο, αφού εν προκειμένω το αίτημα συνίσταται στην κατά την κρίση του δικαστηρίου ρύθμιση των οφειλών της αιτούσας (ΕιρΚαβ 388/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών NOMOS). Μετά από την ολοκλήρωση των καταβολών αυτών στο τέλος της δεκαπενταετίας η εταιρεία με την επωνυμία …………. για τις εμπραγμάτως ασφαλισμένες απαιτήσεις της θα έχει λάβει το ποσό των 41.501,656 ([230,566X179] + 231,416) με υπόλοιπο απαίτησης για τις εμπραγμάτως ασφαλισμένες απαιτήσεις 62.012,646 (103.514,296- 41.501,656). Κατά συνέπεια των παραπάνω, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση ως βάσιμη και στην ουσία της και να ρυθμισθούν τα χρέη της αιτούσας με σκοπό την απαλλαγή της σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 1 του ν.3869/2010, με την τήρηση των όρων της ρύθμισης, εξαιρουμένης της εκποίησης της κύριας κατοικίας της, της υπόγειας θέσης στάθμευσής της και της αποθήκης της, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό, αλλά και των λοιπών προαναφερθέντων ακινήτων της για τους λόγους που αναφέρθηκαν ανωτέρω. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 6 του ν. 3869/2010.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.
ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη της αιτούσας προς τους καθ’ ων η αίτηση πιστωτές της με μηνιαίες καταβολές επί μία πενταετία ποσού των τριακοσίων δέκα επτά ευρώ και σαράντα τεσσάρων λεπτών (317,446), το οποίο θα διανέμεται συμμέτρως μεταξύ των απαιτήσεων των πιστωτών, και δη κατά τα ποσά που αναφέρονται παραπάνω, ήτοι: στην πρώτη των καθ’ ων η αίτηση πιστώτρια «………… » το ποσό των το ποσό των διακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και τριάντα εννέα λεπτών (289,396), επιμεριζόμενο για μεν την πρώτη των οφειλών της στο ποσό των εκατόν εξήντα εννέα ευρώ και πενήντα επτά λεπτών (169,576), για δε την δεύτερη των οφειλών της στο ποσό των εκατόν έξι ευρώ και τριάντα πέντε λεπτών (106,35€) και τέλος για την τρίτη των οφειλών της στο ποσό των δεκατριών ευρώ και σαράντα επτά λεπτών (13,476), στο δεύτερο των καθ’ ων η αίτηση πιστωτή Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία………………….το ποσο των δώδεκα ευρώ και ογδόντα ενός λεπτών (12,81€) και στην τρίτη των καθ’ ων η αίτηση πιστώτρια ………………….. το ποσό των δεκαπέντε ευρώ και είκοσι τεσσάρων λεπτών (15,246), οι δε δόσεις θα καταβάλλονται εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, αρχής γενομένης από τον πρώτο μήνα μετά από την δημοσίευση της παρούσας.

ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης την κύρια κατοικία της αιτούσας μετά της αποθήκης και της υπόγειας θέσης στάθμευσης, δηλαδή μία ισόγεια οριζόντια ιδιοκτησία, εμβαδού 124,80 τ.μ., η οποία κείται εντός οικοπέδου συνολικής έκτασης 251,35 τ.μ. και έχει ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του προαναφερθέντος οικοπέδου 450%ο, ευρισκόμενης στο Κρανίδι, επί της οδού ……………………, επί της οποίας είναι πλήρης κυρία κατά ποσοστό 100%, την ευρισκόμενη στην ίδια προαναφερθείσα πολυκατοικία υπόγεια θέση στάθμευσης, εμβαδού 35 τ.μ. με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του προαναφερθέντος οικοπέδου 20%ο, πλήρους κυριότητάς της κατά ποσοστό 100%, και τις ευρισκόμενες στην προαναφερθείσα πολυκατοικία 3 υπόγειες αποθήκες 6 τ.μ. έκαστη με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του προαναφερθέντος οικοπέδου 1096ο έκαστη, ευρισκόμενες στην πλήρη κυριότητά της κατά ποσοστό 100%.
ΕΠΙΒΑΑΛΕΙ στην αιτούσα την υποχρέωση να καταβάλλει για την διάσωση της ως άνω κύριας κατοικίας της μετά της υπόγειας θέσης στάθμευσης και των 3 αποθηκών το ποσό των σαράντα ενός χιλιάδων πεντακοσίων ενός ευρώ και εξήντα πέντε λεπτών (41.501,656) με μηνιαίες καταβολές επί 15 χρόνια, ήτοι επί 180 μήνες, ποσού διακοσίων τριάντα ευρώ και πενήντα έξι λεπτών (230,566) αποκλειστικά και εξ ολοκλήρου στην πρώτη των καθ’ ων η αίτηση πιστώτρια προς μερική εξόφληση των εμπραγμάτως ασφαλισμένων χρεών της, η δε καταβολή των μηνιαίων αυτών δόσεων θα ξεκινήσει το πρώτο πενθήμερο του πρώτου μήνα μετά από την παρέλευση της πενταετίας από την δημοσίευση της παρούσας και θα γίνεται μέσα στο πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα έντοκα, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά τον χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο Κρανίδι, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 27 – 5- 2015, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΟΚΙΜΗ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ